NOVILLADA

QUE CURIOSO

O deputado do BNG no Parlamento de Galiza, Bieito Lobeira, vén de presentar unha proposición non de lei pola que insta á Cámara Galega a que manifeste "a súa máis enérxica condena e rexeitamento ás proclamas xenófobas e antigalegas realizadas pola fundación FAES".

Ademais, a iniciativa do BNG insta ao Goberno galego a que "a iniciativa propia, e tamén perante o Goberno español, utilice as medidas precisas a fin de que a fundación FAES cese de inmediato coas súas actitudes manifestamente hostís á diversidade nacional, lingüística e cultural existente no Estado Español e, específicamente, respecte o dereito do pobo galego á súa existencia política e ao exercicio pleno dos seus dereitos lingüísticos e culturais".

"Racismo e xenofobia"

Bieito Lobeira denuncia que a FAES, vinculada ao PP e presidida por José María Aznar, "utiliza a arma do racismo e da xenofobia para atacar, insultar e humillar aos galegos e galegas" nas súas publicacións e informes.

Pon como exemplo, o seu cuestionamento da existencia do idioma galego, ao que considera "una suma de variantes lingüísticas galaicas que, por comodidad, llamábamos gallego".

Ademais, a FAES ataca directamente o Estatuto de Autonomía de Galiza por considerar o galego a lingua propia de Galiza, ao defender que "el concepto de lengua propia (....) se trata, que duda cabe, de una idea predemocrática que legítima la prevalencia de una de las lenguas con respecto a la otra que, para más inri, es la única lengua oficial del Estado". Considera que as políticas de apoio ao noso idioma, regulada a través da Lei de Normalización Lingüística, aprobada en 1983 polo Parlamento Galego, "es la última de las extravagancias que atraviesa la historia de España".

Ademais, a FAES insinúa que durante os 40 anos da ditadura fascista de Franco a lingua galega non estivo prohibida asegurando que, no caso das publicacións, tivo "el mismo límite que tuvieron las producciones en castellano".

Por último, e entre outras mostras de afirmacións prexuizosas, a FAES critica as políticas de discriminación positiva a favor do galego, a lingua que está en situación de inferioridade, comparando co nulo efecto que estas políticas tamén tiveron, ao seu xuízo, sobre as mulleres e os negros.

"El caso de negros y mujeres en Estados Unidos a partir de 1970 con el de catalanohablantes y vascohablantes en España a partir de 1980, -a los gallegohablanes la hora les ha llegado más tarde- los efectos contraproducentes de la discriminación positiva son muy parecidos aquí y allí" (sic).

3,4 millóns de axudas públicasen 2008

Bieito Lobeira lembra que a fundación FAES "é a máis subvencionada polo Ministerio de Cultura do Goberno español". Así, no presente ano 2009 recibirá 2,68 millóns de euros para fomentar as súas actividades, cantidade á que compre acrecentar outros recursos procedentes dos Ministerios de Asuntos Exteriores e do Educación. En 2008 a FAES recibiu dos recursos públicos 3.348.470 euros.

Neste sentido, o deputado nacionalista considera "hipócrita e cínico que a FAES defenda a supresión das axudas ao idioma galego, canto esta fundación nun contexto de crise económica recibe unha cantidade moi importante de recursos públicos, que en troques de destinalos a combater a diversidade nacional, lingüística e cultural do Estado, se poderían destinar a fins máis altruístas

1 euro para o galego, 230 para o castelán

Por último, o parlamentario do BNG lembra que "por cada euro dedicado ao galego destínanse 230 ao español, incluíndo Instituto Cervantes, axudas á cinematografía en español, publicacións e edicións en español etc".

os amigos do pp

A Pescanova fóranlle concedidas até nove alternativas a Touriñán, ampliación de proxectos existentes e gorentosas subvencións. Agora, coa anuencia da Xunta, podería arramplar tamén co espazo muxían protexido.

Adega considera a teima con Touriñán "un insulto á cidadanía"




A inauguración na localidade portuguesa de Mira da megaplanta acuícola de Touriñán volveu traer á actualidade o paralizado proxecto que o mesmo grupo empresarial, Pescanova, trataba de levar adiante no seu momento na costa muxiá. A iniciativa foi cabalo de batalla no seu momento entre o PP, daquela na oposición, e a Xunta bipartita, cos populares criticando que se prohibise a construción desta planta malia estar proxectada en zona natural protexida.

O certo é que, mentres o PP insistía en que, de recuperar o poder, permitiría ese proxecto, a empresa negociaba con éxito coa administración, segundo lle confirmaban naquel tempo a Vieiros fontes do anterior goberno, a procura de localizacións alternativas a Touriñán. Deste xeito, e malia que PP e a propia empresa deixaban transcender a idea de que a macroplanta de Mira era a alternativa á prohibida en Touriñán, na realidade a piscifactoría portuguesa era un proxecto a maiores. De feito, técnicos da Xunta e de Pescanova consensuaban un conxunto de zonas fóra da rede natura onde construír finalmente a planta inicialmente pensada para Touriñán.

Unha presión que rendeu beneficios xa en 2006
Deste xeito, no verán de 2006, a área do Penedo do Corvo, en Ribadeo, e de Punta Morás, en Xove, aparecían como as máis axeitadas, segundo a análise de Goberno e empresa. Con todo, a Xunta púxolle na mesa á empresa até nove posibilidades diferentes.

Apenas uns meses máis tarde, no inicio de 2007 confirmábase que a redefinición do plan acuícola permitiríalle ademais á empresa nestas novas localizacións a duplicación do investimento e a produción prevista ao comezo. De paso, Pescanova recibía tamén a autorización para a ampliación dunha granxa acuícola xa en funcionamento.

"Ofrécenlles o que nin sequera a empresa pide", láiase a oposición
O feito de que empresa e PP teimen en amplificar, a través de medios de comunicación, a idea de que a planta lusa substitúe proxectos pensados para Galiza, é criticado con belixerancia pola oposición. Desde o PSdeG, a voceira parlamentaria en materia de Pesca, Marisol Soneira, recorda non só as alternativas concedidas a Pescanova pola administración, senón tamén as gorentosas axudas públicas postas á súa disposición. "Agora a Xunta quere darlles o que nin sequera a empresa pide", láiase a deputada socialista.

Marisol Soneira considera que a actitude do PP neste caso ten que ver co intento de erosión da imaxe do bipartito e á vez co intento de convencer á opinión pública da presunta necesidade de arramplar con espazos protexidos como chanzo previo a "outros excesos". De paso, a representante do PSOE aproveita para recordar os puntos escuros na adquisición dos terreos, "comprados a prezo de saldo no seu momento" por parte da empresa. "Seguen coa lenda de que é un proxecto que marchou para fóra, cando iso é falso, o Plan Acuícola pon a disposición do sector amplos espazos de tanta e máis dimensión, para as empresas que queiran aproveitalos", argumenta Soneira.

Desde o BNG, expoñen tamén a posición contraria ao "agresivo" proxecto de Touriñán e afirman que "o modelo do PP é subvencionar con fondos públicos grandes proxectos de acuicultura". Ao tempo, lembran que a volta a esta polémica coincide coa inauguración por parte da mesma empresa dunha planta de panga en Mozambique que, avalían os nacionalistas, "logo competirá co peixe da flota galega". "Ao mesmo tempo que o PP privilexia a través das subvencións públicas a Pescanova, este gran grupo empresarial anuncia a entrada en funcionamento en Mozambique dunha gran planta de produción de panga, xa que o que importaba do Vietnam non era suficiente, que directamente co peixe da nosa flota pesqueira", censura o deputado do Bloque e voceiro da formación en materia de Pesca, Bieito Lobeira.

MELLID

Para a Igrexa e o Instituto Cervantes, o Camiño pasa por ‘Mellid’

A importancia dun evento como o Xacobeo fai que numerosas entidades, tanto galegas como estatais, se impliquen na súa promoción. Con todo, en ocasións –por ignorancia, descuido ou con intencionalidade– esa publicidade fai que a imaxe que se da do Camiño e de Galicia non sexa a adecuada.

Así, con só botar unha ollada ás webs de diferentes entidades compróbase como fan uso de toponónimos deturpados á hora de explicar as vilas por onde trascorren as Rutas Xacobeas.

O caso máis chamativo é o Centro Virtual do Instituto Cervantes, a “institución pública creada por España en 1991 para la promoción y la enseñanza de la lengua española y para la difusión de la cultura española e hispanoamericana”. Mentres se encargan de divulgar o castelán, co galego fan ‘atentados’ lingüísticos.



dende ‘el cebrero’ a ‘mellid’

Segundo a súa web, o Camiño Xacobeo pasa por El Cebrero, Palas de Rey, Mellid, e ‘el Monte del Gozo’. Ademais, tamén lembran o antigo costume de seguir a peregrinaxe ata Finisterre. Por se non chegaba coa castelanización de nomes, a redacción dos textos deixa moitos que desexar, sobre todo, tratándose do Instituto Cervantes. Ademais, inclúe faltas de ortografía, como o da praz do ‘Obradorio’.

Pola súa banda, o Arcebispado de Santiago tamén ofrece outra serie de topónimos deturpados no apartado da súa páxina en Internet adicada aos peregrinos. Así, no portal indican que a Vía da Prata comeza “en Galicia por la provincia de Orense”, mentres que o Camiño Portugués “entra por Tuy”. Ademais, inclúe un mapa que indica que a roteiro pasa por Cebrero.

Así mesmo, a web Red.es, entidade pública empresarial adscrita ao Ministerio de Industria, tamén inclúe unha longa serie de topónimos castelanizados. Deste xeito, a Ruta pasa por lugares como San Gil, Granja de Barreiros, Ayán, Palas do Rey ou San Julián del Camino.

Fronte a a estas numerosas deturpacións dos nomes das aldeas, vilas e parroquias galegas, contrasta a web da S.A. de Xestión do Plan Xacobeo, organismo público dependente da Xunta de Galicia encargado de preparar o Xubileo. Nesta páxina os topónimos non son El Cebrero ni Mellid, senón O Cebreiro, Melide, Palas de Rei ou Fisterra.

Como nota curiosa, chama a atención que aínda que o novo Goberno do PP xa chambiou o logotipo –mudaron a frecha amarela polo deseño das catro vieiras acompañado da frase ‘Xacobeo 2010. Galicia’– aínda continúa na web o topónimo ‘Galiza’, que tanto rexeitaron os populares cando gobernaba o bipartito e era empregado polo altos cargos e deputados nacionalistas.

Por outra banda, outras páxinas de institucións da comunidade autónoma, como Turgalicia e outros departamentos da Xunta tamén respectan os topónimos, ao igual que o concello de Santiago e outros municipios por onde transcorre o Camiño, o que contrasta coas 'versións' de Red.es ou o Cervantes.

A ONDE QUEREN CHEGAR??

O pleno do Parlamento vén de aprobar, cos votos do Partido Popular, a supresión do artigo 35 da Lei da Función Püblica que, aprobado polo Goberno bipartito, establecía a obrigatoriedad de realizar, cando menos, unha proba en galego en cada exame de oposición para acceder a un posto de funcionario na Administración da Xunta.

Segundo a conselleira de Facenda, Marta Fernández Currás, esta reforma vén garantir "os dereitos lingüísticos" dos opositores. "Trátase -di- de fomentar a competencia lingüística, de garantir a elección, e aí debería estar o debate, e non no enfrontamento nin no vitimismo lingüístico".

Mentres, dende a oposición, o deputado nacionalista Bieito Lobeira ten claro que a nova norma -que só esixe a presentación dun certificado CELGA, o equivalente ao título de Bacharelato- é propia dun Partido Popular "acomplexado" que, di, se "avergoña de ser galego". "É o colmo do retrato do colonizado -asegura- asociar a calidade dos servizos públicos só ao idioma español".

Tamén con dureza criticou a decisión da Xunta o voceiro socialista, José Manuel Lage Tuñas. Apunta o deputado do PSdeG que o actual Executivo galego é o "primeiro" da historia autonómica que "toma decisións contra a lingua propia de Galicia", cunha decisión que, di, supón "o 18 de xullo da lingua galega".

Neste escenario, os votos conservadores deron luz verde a unha modificación legal contra a que, mentres, en torno a trescentas persoas, convocadas pola Mesa pola Normalización Lingüística e os sindicatos maioritarios -UGT, CC.OO e CIG-, esixían a permanencia da lingua galega nos exames.

enquisas para todo

DESLOCALIZACION FINANCIEIRA POR CARLOS AYMERICH

Xa sabemos da afección do PP de Feijóo a des-localizar o que se lle poña por diante. En nome da creación de valor xustifican levar fóra do país a produción (e os postos de traballo) no sector téxtil o mesmo que antes pecharon Astano para levar á bahía de Cádiz a construción naval. Non é por capricho. É por ideoloxía. O que interesa non son os postos de traballo senón o “valor para o accionista”, ben superior en nome do cal todo sacrificio é pouco. Pregúntenlle senón aos traballadores de “Fadesa”, “Caramelo” ou de “Pascual”.

Mais o caso é que a deslocalización vai alén da produción industrial. Tamén no sector financeiro Galiza enfronta ameazas de deslocalización. É dicir, de perda de centros e poderes de decisión en materia financeira en beneficio doutros. Tal sucedería se algunha das caixas de aforro galegas fose absorbida por unha entidade foránea, operación na que Galiza sairía perdendo: perdendo postos de traballo, perdendo recadación tributaria, perdendo capacidade de decisión sobre os nosos aforros e perdendo os investimentos sociais e industriais que, por mellorábeis que sexan, realizan as caixas galegas no país.

As intencións do Goberno e dos dous grandes partidos españois son claras e coincidentes coas da patronal bancaria. Todos queren eliminar o requisito da autorización autonómica para as fusións entre caixas de aforros con domicilio social en diferentes Comunidades Autónomas. E semellan ter encontrado un xeito de o facer sen modificar a lexislación básica estatal: supeditando a axuda económicas ás caixas de aforros a través do Fondo de Re-estruturación e Ordenamento Bancario (FROB) á fusión con outra entidade financeira.

E cando algúns, como Cajamadrid, van xa afiando os cairos e mentres outros, como os gobernos andaluz e catalán, advirten que non van permitir que as súas caixas marchen para fóra, a Xunta de Núñez Feijóo garda silencio. Interpelada polo BNG, a conselleira de Facenda, Marta Fernández Currás, evitou pronunciarse xa que, ao seu xuízo, trátase dunha cuestión “técnica”. Tan técnica como que sexa Madrid, outra vez máis, quen decida sobre o noso.

BARRA LIBRE POR CARLOS AYMERICH

A noite do 1 de Marzo, xa confirmada a vitoria do PP, Núñez Feijoo comprometeuse solemnemente a “traballar con todos desde mañán mesmo para lle facer frente á crise”, dando deste xeito continuidade á promesa electoral de acabar coa crise en corenta e cinco días.


No discurso de investidura anunciou a inmediata presentación de senllos planos, un estratéxico con medidas a longo e meio prazo e outro de choque (contra quen?) para lle facer frente á crise. E, porén, após un mes de goberno seguimos nas mesmas. Apenas 6 millóns de euros para financiar a adquisición de 7.000 vehículos e, iso sí, rebaixas fiscais para facilitar que o lobby inmobiliario poda vender, sen lles rebaixar o prezo, o parque de vivendas baleiras.


Polo demais Núñez Feijoo limítase a copiar os primeiros pasos de Aznar en 1996, no inicio do seu primeiro mandato. Descoberta de supostos buratos orzamentais cos que xustificar, por se a finxida austeridade non bastase, recortes nos servizos públicos e nas prestacións sociais e, onde o de Valladolid levantara a polémica do ensino da historia e das humanidades, combate contra a lingua galega co fin de mobilizar o seu electorado máis radical e, ao tempo, distraer a atención da inacción da Xunta frente a crise económica e social que padecemos.


Todo é moi previsíbel. Todo moi coherente co que o PP representa. Porque en realidade o que lle piden os seus patrocinadores –o efusivo presidente de Iberdrola, o Fontenla da grande patronal, o Jove de Fadesa e Caramelo ou o Pascual de Outeiro de Rei - non é que a Xunta goberne. Ben ao contrario: o que estes grandes especuladores demandan da Xunta é que lles deixe gobernar a eles. E, de facto, son eles os que mandan en Galiza xa desde a mesma noite das eleccións. Mal se confirmou a vitoria do PP e xa algunhas industrias deixaron de recoller o leite, botaron os prezos abaixo, multiplicaron os expedientes de regulación de emprego e deixaron en vía morta os convenios que se estaban a negociar.


A consigna é clara: barra libre, que chegan os nosos! Eis a verdadeira trascendencia económica da vitoria do PP. Velaquí o seu verdadeiro programa contra a crise

PARAFRASEANDO O IDIOMA

NESTOS TEMPOS DE CONVULSIÓN IDIOMÁTICA PROPÓÑOVOS ESCRIBIR FRASES PARA EMPREGAR COMO ANTICOMICIAIS.

A NOSA "lIngua rústica" vive porque AINDA TEMOS MOITO QUE DICIR DELA

SE AINDA SOMOS GALEGOS É POR OBRA E GRAZA DO IDIOMA

Ai neniña, en galego nunca s'escribiron os recibos das contribucions

ESTA ÚLTIMA AINDA LLA SOLTEI HOXE A UN INDIVIDUO QUE SUFRIA CRISES CON ESTO DO IDIOMA,PENSO QUE SEQUE A CONVULSIONAR

Carta duns pais ao conselleiro de Educación

Señor Conselleiro de Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia, D. Jesús Vázquez:

Un dos atributos que debe posuír un político é coñecer aquilo sobre o que ten que administrar. Esta consulta a nais é pais sobre a lingua (o de consulta parece o aproximado porque como enquisa carece dos mínimos científicos e metodolóxicos para considerala como tal) expón alarmantes síntomas de ignorancia sobre o sistema educativo, algo especialmente curioso vindo de onde ven. Non existen esas materias troncais das que se fala en Ensino Primario. Dáse por troncal o que non é en Secundaria (por exemplo aparece Tecnoloxía e non Plástica ou Música). Na pregunta encol de cál é a lingua coa que comeza a expresarse un neno na etapa infantil, falta como mínimo un "outras". ¿Sabemos que existe unha cousa chamada inmigración? ¿Que valor terá a resposta duns pais marroquis ou chineses? ¿Será castelán ou galego por defecto? A todo isto, gustaríame unir o anuncio de que se estuda a posibilidade de ofertar portugués na secundaria. ¿Sabe que iso xa existe no actual marco legal, e que, de feito, estase a ofertar como segunda lingua en moitos centros? Permítanos señor Conselleiro que imaxinemos unha consulta análoga onde se preguntase que tipo de intervención quirúrxica sería a elixida para curar un catarro. ¿Que tipo de coñecementos sobre Sanidade amosaría aquel que formulase semellante pregunta?

Outra das atribucións que tamén debe ter un político é a capacidade de coñecer os marcos legais por onde se move a súa laboura. Esta consulta pode ser a base dun quebrantamento de artigos do Estatuto de Autonomía, de principios da actual Constitución Española, e das indicacións da Carta Europea de Linguas que España ten subscrita. Paradoxal sería que fósemos á vangarda do extremismo en canto a reformas lexislativas.

Outro valor do político é saber informar. Esta consulta estase a facer nun ambiente de des-información, manexándose lugares comúns sen ningunha base científica, afirmacións sen consistencia, ou, cando non, simplemente mentiras. Unhas cantas a modo de exemplo. ¿De verdade cremos que hai algún mozo/a na Galicia que non sexa quen de expresarse e de entender o castelán? ¿Ten sentido falar de austeridade cando nos gastamos cartos en realizar esta consulta? ¿Pódese ameazar á xente por querer informar cando a Consellería leva tanto tempo falando de respecto á liberdade de expresión? ¿Como se xestionan os "dereitos lingüísticos" se meu fillo escolle unha opción de só un dos idiomas? ¿Vai ser o procedemento de "como somos maioría os sans, descartemos a eliminación de barreiras para minúsválidos, que ó fin e o cabo son unha parte mínima do total da poboación, gasto suntuario daquela "? ¿Pode alguén defender o bilingüismo negando a opción de ser competente nun dos idiomas?

Virtude esencial do político, desde tempos socráticos, é saber escoitar. Non podemos valorar esta consulta desde a audición asimétrica de vostede. Escoitou a pouco máis de dúas mil persoas o pasado 8 de febreiro, unha boa parte delas vidas de fóra de Galicia. Pero non quixo escoitar as máis de corenta mil galegas o pasado 17 de maio. Non é bon utilizar eventos puntuais deste tipo para tomar decisións, pero se a base para este o seu proceder é seguir o acontecido o pasado febreiro ¿que debería facer se escoitase o acontecido en maio? ¿Eliminar o castelán? Como gobernante ten que evitar maximalismos e extremismos. Non se está a escoitar non só a moita xente a título individual, se non a institucións de diversa índole e signo, ANPAS, colectivos de científicos, agrupamentos sociais, colexios profesionais, asociacións culturais, sindicatos, forzas sociais de diversas índole, asociacións de escolas privadas, universidades, persoeiros de recoñecido prestixio... ¿Cre vostede que Rafael Cuíña ou Avelino Pousa Antelo son "radicais batasunizados"? (Estimamos que saberá quen son). Non se pode facer as cousas para dividir unha sociedade.

Non imos participar nesta pseudo-enquisa. Non polas razóns antepostas, que para moitos poderían ser máis que abondo para non facelo, se non por unha moi simple:

Se vostede vincula calquera decisión a esta consulta creará un grave precedente posto que tería que atender á demanda de seren consultados de calquera colectivo ou grupo de presión sobre calquera cousa que se lles antollase. No eido educativo estaría na obriga de consultar unha morea de cuestións, porque todas poden ser moi transcendentes: qué contidos queremos (haberá quen demande creacionismo en clase de ciencias porque Darwin atenta contra os seus valores), qué disciplinas queremos que se impartan, qué horarios, sobre o financiamento de centros privados e públicos, sobre o ensino ou non da relixión nunha sociedade como a nosa... Ademais, todo isto está a supor unha falta de respecto absoluta cós profesionais do ensino, docentes, mestres, profesores, orientadores, equipos psico-pedagóxicos, etc. que traballan no día a día das aulas. Extrapole vostede a outros ámbitos e o resultado podería ser ridículo: ¿imaxina vostede a Sanidade preguntando se é útil gastar tantos cartos en enfermidades que afectan relativamente a pouco número de persoas? Esta consulta nos sona a algo semellante. Estamos confundindo democracia con populismo. Lembre que a demagoxia tende a minar a calidade de calquera sistema de liberdades.

Por tanto, e desde o maior do respectos que lle debo como cargo que é do goberno do meu país elixido democraticamente, permita que lle deamos uns consellos relacionados có que arriba lle expuxemos: informe, infórmese encol do sistema educativo que ten que administrar, escoite e estude lexislación. Para aprenderes a escoitar, recomendamos un exercicio simple: vaia a calquera dos parques das cidades da nosa Galicia. Tome nota dos meniños/as que se expresan en galego e dos que se expresan en castelán. Logo comprobe cal é a competencia en galego dos que usan o castelán, e viceversa. Seguro que será a mellor das enquisas para saber cal é o futuro que lle agarda a cada un dos idiomas se teimamos en seguir por camiños irreais. Cremos que é de bo político reflexionar, pensar e rectificar. Abandone os biosbardos das consultas.

Reciba un moi cordial saúdo dunha nai e un pai bilingües que aman ós seus fillos e o seu país, incluíndo nel ós que falan calquera lingua que teñan a capacidade de ter coñecido.

>>Javier María López Rodríguez

DICTATORIAL

MANIFESTO BÁSICO POLA DEFENSA DA RTVG.
Contra a censura e a marxinación da música galega.


" Artigo 16 da lei 9/1984 da RTVG: A programación debe de estar inspirada na promoción e difusión da cultura e lingua galega “.

Diante da eliminación da música galega do programa ABERTO POR REFORMAS , e en relación coa deformación e perversion dos seus contidos…

Consideramos que este programa viña sendo…
Un programa plural, aberto á cidadanía e participativo, como a sociedade na que queremos vivir e, precisamente por iso, um programa onde a música se vivía con vitalidade, intensidade e enerxía.
Un programa cun forte pulo dinamizador para a música que se está a facer hoxe na nosa lingua, no noso país, como un espello diario no que a xente preocupada pola música de calquer tendencia ollabamos unha realidade socio-cultural que está a transformar a historia da nosa música.
Un programa, enraizado na radio de todos e todas as galegas, cunha vocación pública fundamental, ofrecendo a música que se está a facer no nosso país como un ben público de interese xeral.
Un programa que axudaba a tecer os fios da rede socio-cultural da música galega, que nos relaciona ás persoas que facemos a música do século XXI coas persoas que queren gozar, emocionarse e vivir a música do presente.
Un programa que, durante os seus máis de 900 (¿?¿¿) días de emisión, día a día, fixo que –como recolle o Plan Xeral de Normalización da Língua Galega , aprovado por consenso polos tres partidos políticos maioritarios- o galego estivese vinculado e fose vivido por milleiros de persoas como referente de modernidade, como un motor de normalidade língüística cotiá.
Un programa que materializaba de forma sobresaliente a natureza e principios da propia CRTVG, no artigo primeiro da súa Lei de Creación: a promoción, difusión e impulso da lingua galega .
Un programa que, nun contorno social e mediático onde a cultura, a lingua e a música galega son minoritarias, minorizadas e desprezadas por múltiplos agentes sociais e institucionais, se baseaba na posta en valor da nosa cultura, a nosa lingua e a nosa música.
Un programa absolutamente xeneroso, respectuoso e honesto nas relacións humanas coa xente que está criar, a comunicar, a compartir, a impulsar, a gozar coa música deste país.
Un programa, ademais, aberto a culturas e músicas de todo o planeta, poñendo a música galega en relación -en pé de igualdade- coa doutras partes do mundo, con especial interese polas músicas irmás da Lusofonía.
...e por iso...
Entendemos que esta medida de eliminación da música en língua galega supón un paso máis na política de represión, empobrecemento e marxinación que os responsábeis políticos da Xunta de Galiza están a realizar contra a lingua e a cultura dos galegos e galegas.
Queremos denunciar, como xente preocupada pola nosa música e a nosa cultura, esta agresión dirixida –cunha intención política e simbólica evidente- contra un dos veículos de comunicación do movimento de Rexurdimento Musical que as novas xerazóns do mundo da música estamos a protagonizar, impulsado por unha sociedade que sabe valorar a sua criatividade.
Queremos posicionarnos e defender de forma decidida, belixerante e irrenunciábel a presenza da música galega na nosa Radio Pública.
Queremos dirixirnos á xente sensível coa nosa cultura e coa nosa música, para sumarse a esta denuncia, a esta reivindicación lexítima: A MÚSICA GALEGA DE VOLTA Á RÁDIO GALEGA!
Pedimos que se restableza un programa diario que de conta dos traballos musicais editados en galego e que conte cos seus protagonistas e que a nova programación non elimine contidos culturais propios en todas as súas variantes: música, cine, libros e arte en xeral.
Se apoias este manifesto, cubre o formulario e envianos os teus datos.

MALOS TEMPOS

> > Malos tempos se aveciñan para a lingua galega coa
> chegada ao poder dun partido popular empeñado en facer políticas que a
> fagan desaparecer. Se consideras que o galego é un patrimonio de todos
> e todas os galegos e galegas e principal rasgo da nosa identidade
> propia e independentemente de que sexas ou non sexas galego-falante crees
> que o galego debe conservarse para as xeracións vindeiras ao igual que
> os nosos pais e avós no lo fixeron chegar a nós, podes asinar o
> manifesto pola convivencia lingüistica e igualdade de dereitos para
> o galego na seguinte ligazón:
> http://www.amesanl.org/campanhas/convivenciaeigualdade.htm
>
> Fas máis falta que nunca e non che levará nada de tempo. Difúndeo. Non é cuestión de ideas políticas, para nada, e unha cuestión de sentirse orgullosos do que temos e tratar de que non desapareza, e sobre todo que non volva a ser empregado como instrumento de marxinación cara á sociedade e volver a outros tempos nos que que gracias a dios están superados.