ALLARIZ

parroquias de melide

MÁIS PARROQUIAS

/504403158292525912/bb_t047_v000_s0un_f00/images/xslide2.gif" ismap="ismap"/>

GALIZA-CAMERÚN:A IRMANDIÑA INVICTA

duascentas fotos

CAMIÑANDO EN MELIDE

VIAXE A USA

HOLANDA

miércoles, 31 de octubre de 2007

Melide

Este pasado sábado adiqueime a pasear por rincóns de Melide polos que non podo camiñar ca asiduidade que me gustaría:aquí vós deixo as fotos,na parte superior do blogue.

A arquitectura ó igual que a lingua e costumes forma parte dos sinais de calquer nación.A nosa polo que podedes ver está entrando en coma profundo.

domingo, 28 de octubre de 2007

Rionero











































































































































Xa levaba unha tempada sen escribir no blog,unha por motivos de traballo e outra por un partido de fútbol que nos enfrentou(ó equipo do hospital) contra o hospital de Rionero,rexión italiana moi próxima a Napoles.A experiencia foi fabulosa.Ah!!gañamos 2-1.







Por certo,creo que o blog xa admite comentarios anonimos.Gracias Eva por lembrarmo.

Aquí vos deixo algunhas das fotos.

















































































































































































martes, 16 de octubre de 2007

ENTREVISTA A MAYOR OREJA

Jaime Mayor Oreja critica duramente a Lei da Memoria Histórica e non cre que faia que condenar o franquismo.
-¿Que opina da Lei da Memoria Histórica?
-Facer dunha traxedia da nosa historia un elemento de división é fácil, pero é un disparate. Se fixemos un esforzo na transición para que este tema non seguise dividindo aos españois, ¿para que resucitar outra vez quen foron máis asasinos na guerra?
-¿Por que lle custa tanto ao PP condenar o franquismo?
-Porque iso forma parte da historia de España. Eu non o condenei, eu eloxio e encomio a transición democrática. ¿Como vou condenar o que, sen dúbida, representaba a un sector moi amplo de españois?
-Por esa mesma lóxica, tampouco condenará o nazismo ou o estalinismo, porque moitos alemáns e soviéticos apoiáronos.
-Na guerra houbo dous bandos e no nazismo só un.
-No franquismo só houbo un bando que reprimía.
-Tamén houbo dous, porque o franquismo foi a consecuencia dunha Guerra Civil na que houbo dous bandos. Non é o mesmo que o réxime nazi, onde había un só verdugo.
-Entón, deixando á marxe a Lei da Memoria Histórica, ¿non considera pertinente condenar o franquismo?
-Non, por moitas razóns. ¿Por que vou ter que condenar eu o franquismo se houbo moitas familias que o viviron con naturalidade e normalidade? Na miña terra vasca houbo uns mitos infinitos. Foi moito peor a guerra que o franquismo. Algúns din que as persecucións nos pobos vascos foron terribles, pero non deberon selo tanto cando todos os gardas civís galegos pedían ir ao País Vasco. Era unha situación de extraordinaria placidez. Deixemos as disquisiciones sobre o franquismo aos historiadores.



sen comentarios

viernes, 12 de octubre de 2007

AQUI VAN

Como o prometido é debeda aquí tendes alguhas das máis de mil fotos que fixen durante as vacacións.Se pinchades en todas verédelas moito mellor.Agardo que vos gusten.

A BOLBORETA MORRE



O galego está na peor situación de toda a súa historia, segundo a Mesa

A Mesa pola Normalización Lingüística analiza “con suma preocupación” as estatísticas publicadas recentemente sobre a lingua inicial en Galiza, que sinalan que o galego pasou de ser o primeiro idioma dun 60,3% dos galegos en 1992 a ocupar a posición minoritaria, do 20,6%, no ano 2004.A situación nas cidades é especialmente grave. Por exemplo, só ao 1,6% dos ferroláns e ao 4,3% dos vigueses lle falaron seus pais en galego.Estes datos proceden dos inquéritos realizados polo Seminario de Sociolingüística da Real Academia Galega para elaborar o segundo volume do Mapa Sociolingüístico de Galiza, financiado pola Presidencia da Xunta a través da Secretaría Xeral de Política Lingüística.O presidente da Mesa pola Normalización Lingüística, Carlos Callón, agarda que “estes datos estarrecedores sirvan para mover á reflexión de todos os galegos e galegas, pois de todas e todos nós depende que o galego siga vivo”.Singularmente, o dirixente da Mesa chama á responsabilidade dos poderes públicos, para que “fagan unha política lingüística seria, que garanta o dereito a vivir con normalidade en galego”. “As estatísticas son contundentes: O galego está na peor situación de toda a súa historia, porén a batalla non está perdida. O galego pode revitalizarse se se toman as medidas para iso.”Desde A Mesa sinálase como obxectivo concreto que o goberno bipartito da Xunta de Galiza dea “pleno cumprimento nesta lexislatura” ao Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, que se aprobou por unanimidade en 2004 e que, segundo a organización cidadá en defensa da lingua, “aínda case non se desenvolveu”. “Só poderemos deter esta sangría se se toman as medidas para deter as discriminacións ou vulneracións de dereitos lingüísticos contra as persoas que queren vivir en galego e no Plan Xeral do Parlamento hai medidas concretas para que a situación poida mudar”.




A RABIA INVÁDEME Ó VER A UN PAÍS QUE ESTÁ DEIXANDO MORRER AS SÚAS SINAIS DE IDENTIDADE,ESAS QUE NOS DIFERENCIAN DOS DEMÁIS É QUE Ó TEMPO NOS DOTAN DUNHA ENORME RIQUEZA.ESTAMOS DESTRUINDO A PASOS AXIGANTADOS UNHA HISTORIA QUE SE CONSTRUIU DURANTE SÉCULOS,VEMOS QUE A NOSA LINGUA MORRE E NON TENTAMOS PARAR A SANGRÍA.

MIL PENSAMENTOS REBULEN NO MEU MAXÍN E NENGÚN ATOPA UN PORQUÉ A ESTA DESFEITA.¿QUE PENSARÍA BÓVEDA,CASTELAO OU ROSALIA?¿ENTRAMOS NOUTRO SÉCULO ESCURO?¿POR QUÉ CONSIDERAMOS INFERIOR O GALEGO?¿POR QUÉ GALEGOFALANTES LLES FALAN EN ESPAÑOL OS SEUS FILLOS?¿POR QUÉ?

NON O0 ENTENDO ¿VÓS?

martes, 9 de octubre de 2007

Esto foi CHINA

Ben compañeiros,xa estou de novo navegando nas cruas augas da realidade cotia.

Como ben sabedes andiven uns días a voltas pola China,país fermosísimo ,no que todo ten algunha explicación:unha casa non está nunha determinada zona porque si,unha cor ponse porque encerra un significado,os peixes son símbolo da abundancia etc,etc,etc.Todo isto influenciado enormemente polo Taoismo a famosa doutrina do bo é o malo.

Tras unha paliza de horas de avión ,con escala en Franckfurt incluida,chegamos a Pekín,cidade duns nove millóns de habitantes na que se palpa e respira as gañas dos pekineses por albergar os próximos xogos olímpicos,moi o contrario do que se di sobre a limpeza en china nela sorprendeume gratamente o radiantes que están as rúas,parques(onde o rei é o taichi e as raiñas as cometas) e incluso a gran maioria dos edificios ,anque se seguen a ver edificacións moi antigas.Visitei aquí a impresionante cidade dos emperadores,a cidade proibida, que para que vos fagades unha idea mide 1km por 1km.Nela residía o emperador durante o inverno coas súas concubinas(ata tresmil),a emperatriz,os eunucos(varóns castrados pois o emperador tiña medo polas súas concubinas) e demais traballadores.Xusto enfronte da cidade esta a maior praza do mundo,a de Tiananmen,na que un queda abraiado pola multitude que se dispón a ver o cadáver embalsamado de Mao que se atopa nun gran mausoleo no centro da mesma.

Outro dos dias en Pekin adiqueino a visitar a incrible muraia china,marabilla construida para defenderse dos ataques mongols e que corre todo o norte do país,nunha travesía duns 6000km.Ese mesmo dia pola tarde acudín o palacio de verán no cal os emperadores pasaban comodamente esa estación pois se a cidade proibida é impresionante este non se queda atrás,contando cun enorme lago artificial cunha illa no centro do mesmo que din que dende o aire da aspecto o conxunto dunha tartaruga,símbolo da lonxevidade,auténtica obsesión dos emperadores.

Fun ó dia seguinte a un expectáculo de acrobacias,realmente fora do normal,vin tamén unha das tumbas da dinastia Ming,e o fermosísimo templo do sol,construido como a maioria das edificacións tradicionais sen un so clavo.

Tras a estancia en Pekin tomei rumbo a Xian,cidade dos guerreiros de Terracota.Contan que o emperador quería sacrificar a todo o seu exercito para que estes o defendesen no ceo,nembargantes pensou que se o facía ninguén loitaria polo seu imperio polo que encargou a construcción destos guerreiros,todos diferentes,para que fosen enterrados o seu carón.Esta foi unha visita realmente abraiante,hai miles,todos de pe e mirando ó emperador,e o mellor é que ainda queda moito por escavar.Fixome realmente gracia que o descubridor de todo isto,un campesiño que facia un pozo,permanece na tenda da instalación sentado nunha cadeira tras o mostrador saudando sempre con boa cara os visitantes.

A cidade é realmente fermosa,chea de pagodas(templos budistas,anque a maioria dos chinos non profesan relixión algunha) e tendas,ademais de estar rodeada por unha muraia duns trece km.Por certo aquí déronme a mellor masaxe que recibín na miña vida.

O seguinte destino foi guillin,para min o mellor das vacacións,terra de labregos os que pertence a campesiña da foto do encabezado.Nadamais chegar fumos a unha gruta chamada da flauta de caña e pola noite paseo en barco polos canais que discorren pola cidade,son impresionantes,neles vin como os campesiños pescan con cormoráns amaestrados e percorrimos os coidadisimos marxes ateigados de pagodas e construccións tradicionais.Pero foi o dia seguinte o máis fermoso de todos pois o cruceiro polo rio Lijian é para quedar sen palabras,as paisaxes son de impresión e o rio está cheo de búfalos,ocas e pescadores nas súas canoas de bambú,o final do percorrido chegas a un pequeno povo totalmente adicado a venta de falsificacións,no que regatear cos seus veciños e tarefa fundamental.Ese mesmo dia visitei unha casa de campesiños,a da foto,aprendín como cultivan o arroz,comín can e ata fixen pesas co señor,algo incontable.

E por último cheguei a Shanghai,cidade cosmopolita e totalmente enchoupada dun capitalismo bestial.Conta con 20 millós de habitantes e percorrela e unha sorpresa constante.

¿E preguntarédesvos que queda do comunismo en china?pois so a fervente adoración por Mao pois a sanidade é totalmente privada e a educación, para un fillo,non máis,so está garantida ata o instituto.

Realmente trátase dun país de contrastes cun interior realmente pobre e unhas cidades puxantes con marabillas como o tren bala ou o ascensor máis rápido do mundo.Un país ateo no que todo ten un porque,cheo ata a médula de falsificacións indifefenciables e cunha xente realmente sociable.Para min a miña mellor viaxe.

SOS COUREL


SOS Courel recorre ante nos tribunais a autorización para a canteira da Campa
"Como nin o Parlamento nin a Xunta escoitaron", a asociación presentou na pasada sexta feira un recurso perante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia contra a autorización para a canteira da Campa-Santa Eufemia.


Os membros do colectivo din que tentaron parar a agresión total do Courel "por todo os medios" e aseguraron que só lles queda acudir á xustiza, para "parar esta agresión no medio da Cunca do Lor, no miolo dun xa masacrado Courel, un dos espazos de maior valor cultural e ambiental da Europa".Ademais, avanzaron que a comezos de novembro han recorrer tamén a licenza de actividade desta canteira e o mesmo vai pasar coa licenza de apertura, en caso de que lle sexa concedida. "E seguramente polo camiño xurdirán máis contenciosos e recursos a instancias superiores aos que lle facer fronte",

sábado, 6 de octubre de 2007

REENCONTRO

VOLTEI XA HAI UNS DIAS DESE FERMOSO PAÍS CHAMADO CHINA E COMO A MONOTONÍA VOLTA A SER A RAIÑA ESCOMEZO A ESCRIBIR DE NOVO .ESTOU PREPARANDO AS FOTOS,NUNS DÍAS CÓNTOVOS A EXPERIENCIA E MÓSTROVOLAS.UNHA APRETA

NORABOA CHAGO

O MELIDENSE SANTIAGO PRADO CONDE PRESENTA O LIBRO GAÑADOR DO XII PREMIO VICENTRE RISCO
A alcaldesa de Melide e a concelleira de Cultura estarán presentes no acto que terá lugar en Santiago de Compostela
Hoxe preséntase no Hotel Ruta Xacobea de Santiago de Compostela a obra gañadora do XII Premio Vicente Risco de Ciencias Sociais da que é autor o antropólogo melidense Santiago Prado Conde. O título da obra é Novas minorías nas institucións educativas. O alumnado con procedencia rural na Terra de Melide.O premio está dotado con 6.000 euros e a publicación da obra por Sotelo Blanco Edicións. O xurado deste galardón, convocado pola Fundación Sotelo Blanco, a Fundación Vicente Risco, o Concello de Allariz e o Concello de Castro Caldelas, coincidiu en que o traballo deste melidense “é excelente” e que conta cunha bibliografía moi actualizada.Ao acto asistirán a alcaldesa de Melide, Socorro Cea, e a concelleira de Cultura e Normalización Lingüística, Conchi Castro, que están organizando diferentes actos dende o concello para dar a coñecer este importante premio que recae, por primeira vez, nun melidense.
Melide, 06 de outubro de 2007
Gabinete de Prensa© Concello de Melide 2007

Esto escoitouse en Vigo

Agresivo discurso contra as linguas propias:

Rajoy lexislará para privilexiar o español fronte ao galego nas escolas
Presión contra galego, catalán e éuscaro e supresión de Educación para a Cidadanía son de momento as únicas prioridades do líder do PP en materia educativa.

VEU A DICIR O "SEÑOR" RAJOY QUE OS NACIONALISMOS ESTABAN ARRINCONANDO Ó CASTELÁN E ANTE ESTE COMENTARIO UN PREGÚNTASE ONDE VIVE?,A QUE ESCOLA OU EN QUE PAÍS ESTUDIOU PERSOAXE DE TAL CALADO? PORQUE QUE EU SAIBA O DESPLAZADO NON É OUTRO QUE O GALEGO,NON HAI MÁIS QUE IR A CALQUER GARDERÍA,CINE,ESCOLA,ACTOS RELIXIOSOS,EMPRESAS,HOSPITAIS,OU INCLUSO NAVEGAR POR INTERNET.
NON DEBE PASEAR MOITO POLO SEU PAÍS PORQUE A SITUACIÓN ELLE BEN DIFERENTE.
ADEMAIS SE A UN OBXETO O EMPUXAN DENDE ARRIBA NON SE ARRINCONA SENON QUE SE DESPLAZA HACIA ABAIXO E CARA O SUR AINDA TEN BEN METROS
SEÑOR RAJOY¿QUE LINGUA SOPORTA MAIOR PRESIÓN?