Toma cacicada!

Pascual, en mans de cinco cooperativas ligadas ao PP
Fontes do sector condenan a “cacicada” ?da operación , malia ?que se “alegran” ?polos empregados “¿Feiraco?
Partido Popular de Monterroso, PP de A Pastoriza, PP de Castro de Rei e PP de Touro. Son os partidos nos que militan os líderes cooperativos da sociedade de novo cuño Alimentos Lácteos S.A., creada onte para comprar a factoría de Pascual en Outeiro de Rei. Embite de José Manuel García Ansuar, Eugenio Montero e Arcadio López contra a oferta cooperativa liderada por Feiraco para facerse coa propiedade da planta da compañía castelán despois de meses de incerteza. Ansuar foi concelleiro conservador en Monterroso; Montero é edil en Touro e Arcadio López foi alcalde accidental, tamén do PP, na Pastoriza. Relación de nomes e afinidades políticas que onte provocaron cualificativos de “cacicada” e “escándalo” dentro do sector lácteo galego. Socialistas e nacionalistas coincidiron en sinalar a “intencionalidade partidista” do anuncio e de que a sociedade “é demasiado homoxénea ideolóxicamente”.

Pola tarde, Grupo Leche Pascual informaba nun comunicado que acababa de pechar un principio de acordo con esta nova empresa –que aínda non está inscrita no Rexistro Mercantil– integrada por cinco cooperativas: La Arzuana, Gancobre, Perpetuo Socorro, Mopán e Tierra Llana. Segundo fontes da compañía alimentaria, o contrato é de alugueiro con dereito a compra, que a nova sociedade espera deixar pechado nun “prazo máximo” de dous meses. La Arzuana, que permaneceu con Feiraco dentro da oferta destes últimos para facerse coa factoría, levaba semanas traballando aparte coas outras catro cooperativas e co Igape para acometer a operación. Así o confirmaron a Xornal fontes da sociedade Alimentos Lácteos, que evitaron pronunciarse sobre Feiraco, malia que dixeron que a súa sociedade “está aberta” a novas incorporacións

SE SE CONFIRMA TODOS A SANTA ISABEL

A Selección galega volve aos campos grazas a Seareiros
O combinado galego estará composto por xogadores de Terceira División, aínda que tamén se agarda a presenza de futbolistas que militan en Segunda B.
As cores azuis e brancas da Irmandiña volverán saltar a un campo de fútbol, grazas ao coletivo Seareir@s Galegos, segundo informou onte Vieiros. Mentres a Xunta de Alberto Núñez Feijóo mira para outro lado, o colectivo está ultimando un encontro entre a selección nacional de fútbol galega e un combinado de xogadores estranxeiros que xogan en equipos de Galiza.

A cita futbolística xa ten data, será o sábado 26 de decembro no campo de fútbol de Santa Isabel, en Santiago de Compostela.

O combinado galego estará composto por xogadores da Terceira División, aínda que tamén se agarda a presenza de futbolistas que militan en clubes da Segunda B de outras comunidades. Os seareiros puxéronse en contacto tamén con Fernando Vázquez, adestrador até o de agora da selección para que repita no banquillo. Aínda que este particular non está confirmado.

E mentres este colectivo trata de organizar unha nova festa do fútbol galego, dende a Xunta botan balóns fóra. O Goberno galego descarga a súa responsabilidade ao asegurar que é a Federación Galega de Fútbol a que ten que tomar conta deste evento.



Sen orzamentos públicos

Segundo Vieiros, dende a Federación xa confirmaron que non está prevista a celebración de ningún partido. O motivo é que dende o Goberno non se destinou ningunha partida económica para o evento deportivo, o que imposibilita encontros como os celebrados a pasada lexislatura onde a Irmandiña se mediu con seleccións coma as de Uruguai, Ecuador, Camerún e Irán.

O pasado mes de setembro, o secretario xeral para o Deporte, Xosé Ramón Lete, pronunciaba unhas palabras máis que ambiguas. A pesar de que aseguraba que as seleccións galegas ían seguir existindo afirmaba que dende a Xunta non ían “facer política co deporte”.

QUE ENVEXA

LEDE A NOTICIA QUE SAIU ESTA MANA NA PRENSA E DECATAREDESVOS DE QUE ESTAMOS A ANOS LUZ.QUE ENVEXA!.E SE NON TENEN TRADUCTOR QUE O PONAN.

cuestionado sobre la importancia del catalán y su uso en las ruedas de prensa

Guardiola: "Somos un país con una lengua propia".
La prensa ucraniana ovacionó a Pep Guardiola tras su respuesta.

Pep Guardiola aseguró en la rueda de prensa posterior al partido de Liga de Campeones ante el Dinamo de Kiev que Cataluña "es un país con una lengua propia".

Cuestionado por la prensa ucraniana acerca de la importancia del catalán y de su uso en comparecencias de prensa donde tan sólo pueden entenderle los periodistas catalanes ya que la UEFA no cuenta con un traductor de catalán, Guardiola afirmó que "somos un país con una lengua propia y cuando salimos, los que la hablamos, la usamos", antes de recibir los aplausos de los periodistas locales

HOMENAXE A VICTOR JARA

Víctor Lidio Jara Martínez (1932 - 1973) foi un músico, cantautor e director de teatro chileno. Procedente dunha familia campesiña, converteuse nun referente internacional da canción reivindicativa e de cantautor. Foi asasinado durante a represión que seguiu ó golpe de estado do Xeneral Augusto Pinochet contra o goberno democrático de Salvador Allende o 11 de setembro de 1973.

Manifiesto

Yo no canto por cantar
ni por tener buena voz,
canto porque la guitarra
tiene sentido y razón.

Tiene corazón de tierra
y alas de palomita,
es como el agua bendita
santigua glorias y penas.

Aquí se encajó mi canto
como dijera Violeta
guitarra trabajadora
con olor a primavera.

Que no es guitarra de ricos
ni cosa que se parezca
mi canto es de los andamios
para alcanzar las estrellas,
que el canto tiene sentido
cuando palpita en las venas
del que morirá cantando
las verdades verdaderas,
no las lisonjas fugaces
ni las famas extranjeras
sino el canto de una lonja
hasta el fondo de la tierra.

Ahí donde llega todo
y donde todo comienza
canto que ha sido valiente
siempre será canción nueva.

O ARADO
Aprieto firme mi mano
y hundo el arado en la tierra
hace años que llevo en ella
¿cómo no estar agotado?

Vuelan mariposas, cantan grillos,
la piel se me pone negra
y el sol brilla, brilla, brilla.
El sudor me hace surcos,
yo hago surcos a la tierra
sin parar.

Afirmo bien la esperanza
cuando pienso en la otra estrella;
nunca es tarde me dice ella
la paloma volará.

Vuelan mariposas, cantan grillos,
la piel se me pone negra
y el sol brilla, brilla, brilla.
Y en la tarde cuando vuelvo
en el cielo apareciendo
una estrella.

Nunca es tarde, me dice ella,
la paloma volará, volará, volará,
como el yugo de apretado
tengo el puño esperanzado
porque todo cambiarà

Quen dixo crise II

PP e PSdeG amparan o plus de altos cargos
A Iniciativa Lexislativa Popular promovida pola CIG para a supresión desta bonificación só é apoiada polo grupo do BNG.


O secretario xeral da CIG, Suso Seixo, formación sindical promotora desta Iniciativa Lexislativa Popular (ILP), será o encargado este mércores de defender a argumentación a prol da cal asinaron arredor de 20 mil cidadáns. Malia o previo anuncio dos grupos parlamentarios de PPdeG e PSdeG de que votarán en contra da ILP, a Cámara será escenario dun interesante debate. O plus de altos cargos aprobouse en xullo de 2007 co apoio de todos os parlamentarios. Porén, o BNG recoñeceu poucos días despois que fora un erro sacar adiante a iniciativa,

Desde o grupo socialista aclaraban xa hai unha semana a súa posición contraria á ILP. "Nós dixemos que nos manifestabamos a favor de que se levase ao pleno", sinalaba o voceiro do grupo socialista, Xaquín Fernández Leiceaga. "Pero unha vez que vaia ao pleno, votaremos en contra porque non cremos que se deba reformar, xa que é unha lei aprobada por todos os grupos", argumentou Fernández Leiceaga. Mentres, desde o PPdeG, aínda que inicialmente xogaban a manter a incerteza sobre a cuestión, confirmaban posteriormente a posición contraria á ILP, de forma que os reiterados chamamentos á aplicación de políticas de austeridade non se aplicarán neste caso para a supresión do plus para os altos cargos.

Gasto "inadmisíbel" e quebranto dos principios de igualdade
A posición que o representante da CIG exporá este mércores no Parlamento demanda de PP e PSOE a reconsideración do seu voto contra a derrogación deste plus. "Do contrario estarán avalando non xa un gasto inadmisíbel cando se recortan os orzamentos en capítulos básicos para garantir uns servizos públicos de calidade, senón mesmo unha política discriminatoria e que atenta contra o dereito fundamental a participar en condicións de igualdade aos cidadáns e cidadás na vida pública", advirten.

De xeito concreto, a CIG analiza que a norma quebranta os principios de igualdade e de meérito e capacidade, recollidos nos artigos 14 e 103 da Constitución. Entenden desde a formación sindical que se introducen así elementos de discriminación entre funcionarios que desempeñan tarefas idénticas "e perciben retribucións dispares por razón de circunstancias xa pasadas e polas que foron compensados no seu momento cunha maior retribución". Especificamente, o aumento retributivo "asimílase ao nivel de director xeral, o que supón rebordar o límite dos trinta niveis legais que integran a careira administrativa". "Isto supón introducir un nivel retributivo supremo que só poden alcanzar os funcionarios que desempeñaron altos cargos (de designación política) e nunca os funcionarios que seguen unha carreira ordinaria, por exemplar e brillante que esta sexa", subliñan

QUEN DIXO CRISE!

A monarquía española, ente sen ánimo de lucro nos PGE
Os orzamentos do Estado inclúen os case nove millóns de euros para a Casa do Rei como unha trasferencia benéfica
A Casa do Rei recibirá o vindeiro exercicio un total de 8.896.920 millóns de euros procedentes dos Presupuestos Generales del Estado (PGE), a mesma contía que recibiu a monarquía española no ano 2009. Unha caste de conxelación salarial que, non obstante, non aparece no texto dos orzamentos como transferencia corrente, senón como partida a “familias e institucións sen fins de lucro”. Así se recolle no libro que desglosa todas as partidas de gasto que o Goberno executará durante o 2010, que en total serán un 3,9% menos que o exercicio que agora remata por mor da potente crise económica e a caída recadatoria do Estado. Pero a Casa do Rei non verá minguada a súa percepción por parte do Estado e prolonga un ano máis un aumento salarial que vén recibindo desde, cando menos, o ano 1996.

A monarquía aparece así como receptora da partida da Xefatura do Estado e con ese apéndice (do programa 911/48) de familia sen ánimo de lucro en cumprimento do artigo 65 da Constitución española, que establece que “o Rei recibe dos Orzamentos do Estado unha cantidade global para o sostemento da súa familia e Casa, e distribúe libremente a mesma”.



EVOLUCIÓN

No ano 2003, a Casa Real recibiu 7,22 millóns de euros do Estado, 240.000 euros máis que o exercicio anterior. O incremento da partida entre o ano 2003 e 2004 foi ainda maior, cando viu aumentado o seu orzamento en 290.000 euros para un ano. Ano a ano, e ata o próximo exercicio, a monarquía sempre recibiu máis cartos desde os Orzamentos do Estado. Entre o ano 2005 e o ano 2009, esta subida foi de máis de 1,1 millóns de euros. Desde o ano 1997, exercicio máis antigo pendurado na páxina web do Ministerio de Economía y Hacienda, o Rei aumentou a contía da súa transferencia corrente en preto de tres millóns de euros (2,95 millóns), máis de 490 millóns das antigas pesetas.



ASOCIACIÓNS DE PARTIDOS

Do mesmo xeito que non se reduciu a partida para a Casa do Rei, tampouco as asociacións dependentes de partidos políticos de “ámbito nacional” recibirán este ano de austeridade menos cartos dos Orzamentos do Estado. Incluídas dentro dunha partida do Ministerio de Asuntos Exteriores, estas fundacións recibirán só da carteira de Miguel Ángel Moratinos 2,2 millóns de euros, que se complementarán con outras trasferencias correntes ata acadar os máis de sete millóns que xa recibiron este exercicio.

Entón, a Fundación para el análisis y los estudios sociales (FAES), vinculada ao Partido Popular e comandada polo ex presidente José María Aznar, foi a que máis cartos obtivo dos PGE, cun total de 2,861 millóns de euros. A Fundación Pablo Iglesias, do Partido Socialista Obrero Español, tamén recibiu 2,8 millóns de euros.

O APALPADOR

Fuxe Santa Claus que aí vén o noso Apalpador!
un vello xigante que lle trae castañas á rapazada.
Moito antes de que o Papá Noel ou Santa Claus viñese importado dende outras latitudes, en Galiza tamén había unha figura mítica propia do Nadal: O Apalpador. Mais nestes tempos de présa e consumo, o persoeiro autóctono ficou no esquecemento.O Apalpador é un vello xigante, de oficio carboeiro, que vive nas devesa das altas montañas. Na noite de Nadal baixaba ás aldeas para achegarse aos nenos e ás nenas que durmían. Caladiñamente, apalpáballes as barrigas para ver se os pícaros estaban ben alimentados. Logo de desexarlle que no ano vindeiro non pasasen máis fame, marchaba deixándolles unha boa presada de castañas quentes.A tradición, recollida por José André Lôpez Goncález nas comarcas do Courel e do Cebreiro, reflicte a conexión desta figura con outras semellantes como o Olentzero, o Pai Inverno ou o propio Papá Noel.Pènsase que se trata dun costume de orixe pre-cristián que no seu momento debeu estar espallado por todo o país e que foi desaparecendo progresivamente.

En Resposta a:

Que levo tempo sen actualizar este blog coa asiduidade que me gustarìa è unha cousa evidente.Quizais por iso,nesta chuivosa tarde fiorentina,decateime repasando entradas antigas da falta de resposta,non por esquecemento,senon por desconecemento(aquì non existe o ene de spaGNa) do mesmo,a un comentario dun anònimo sobre a brutal carga policial os gandeiros en Compostela.Por iso,anque con meses de retraso,efectuo o chamado en democracia turno de replica:
1)Claro està que os labregos,o igual cos mèdicos,policìas e demais traballadores do estado contribuen cos seus impostos a manter o chamado"estado de benestar",pero vexote mal informado cando dis que son os polìticos e sindicatos os culpables da situaciòn.Argumentando o segundo direiche que un ùnico sindicato se negou a firmar un acordo que a posteriori se demostrou insuficiente e ineficaz.Pero traendo as cousas o presente bastame so por un exemplo:A planta de pascual de Castro de Rei.Mira como se comporta cada un e saca as tùas propias conclusiòns.
2)Se non disfrutas coa intervenciòn e che disgusta pegar a xente que reivindica un salario digno(como dis no teu comentario) permiteme dicirche que escolliches o traballo equivocado.Por certo o meu consiste en curar con independenza de quen se trate,ben sexa un violador,un labrego ou un policìa,pois è o que escollìn e gustame.Eu non xuzgo a ninguèn,diso xa se encargan outros.
3)Que es galego coma mìn(e fixate que non digo tan,porque galego tamèn o è Rajoy...)ou coma o ex alcalde de Allariz,seguro,non o dubido,ainda que deberìamos discutir que è ser galego.
4)SE VENERAR SIGNIFICA TER RESPETO A ALGUEN POLAS SUAS VIRTUDES E CUALIDADES si,peco de veneraciòn hacia aqueles que defenden,por riba de todo,a sùa terra,màis non por aqueles que se escudan na violencia ou que fan desta a sùa ferramenta de traballo.
5)En canto a se os policías se merecen o seu salario seguro,pero tamèn che digo que coma en tòdalas profesiòns,incluida a mina,hainos que se xogan a pel,como ti dis,e hai quen a broncea.
E voume permitir porche un exemplo que saiu na prensa esta semana:
"Llaman a declarar a 90 policías de Lugo por la trama de multas
El portavoz del equipo de gobierno del Ayuntamiento de Lugo, José Rábade, expresó la "máxima colaboración" del Consistorio con la Justicia tras ser llamada a declarar más de la mitad de la plantilla de la Policía Local en relación con la supuesta retirada irregular de multas"
6)Ah!e conecesme ben pouco se pensas que para mìn è màis importante a labor dun mèdico ca dun gandeiro,albanel ou carpinteiro.Eu non esquezo de onde veno,o meu pasado,màis sei o futuro que me gustarìa,e para construilo aquel è fundamental.
COCHE

Canto aprendemos coa TVG

Por Pilar Garcia Negro

Nunca agradecidos abondo estaremos á TVG e á súa impagábel programación, sobre todo no capítulo dos programas de debate, perdón, do programa de debate. Hai poucos días cadroume velo na noite do luns e moito me valeu para me instruír debidamente en diversos asuntos. Vounos enumerar, para que non me esqueza nengún:

1. En primeiro lugar, tratouse o tema do post-Alakrana, a cargo de Xosé Luís Barreiro, Roberto Blanco Valdés, Antón Losada e José Luis Jiménez. Aprendín que, a pesar de sermos, os galegos, aproximadamente dous millóns oitocentos mil habitantes, non hai, entre eles, nengunha muller que poda opinar sobre a tan traída e levada “xestión” do secuestro ou sobre as medidas para os evitar no futuro. Non, señor: os asuntos serios sonlles cousa de homes, como o coñac Veterano de outrora.

2. Pasamos ao segundo asunto, que ocupou moito tempo do programa. Nada menos que o nacionalismo galego na encrucillada. Como me resulta algo familiar o tema, prestei toda a atención. O plantel de comentaristas antecitado incrementouse coa presenza de Marta Rodríguez, directora de informativos de Onda Cero e mais con Paulo Casal, experto en marketing político. Sendo, dos anteriores, dous deles comentaristas de La Voz de Galicia, un outro da cadea Ser e o cuarto de ABC, xa me satisfixen grandemente coa hiper-pluralidade despregada. Como se ve, todos eles son expertos no nacionalismo galego, quer no histórico, quer no actual, sexa porque o coñecen extraordinariamente ben por dentro, sexa porque fixeron traballos académicos sobre o mesmo ou porque amosan unha curiosidade intelectual irrefreábel sobre o estudo das súas características e a súa especificidade, que, coido, algo a ver ten coa historia da propria Galiza. Mais, con este programa e a súa neutralidade palmaria, xa resolvín moitas dúbidas. Por exemplo:

–O BNG só subiu pola crise do PSOE, non en por si.

–Non houbo unha organización que loitase por crecer, senón que só se ollou a si mesma.

–O BNG nunca lle di á “sociedade civil” (a “militar”, ula?) o que quer facer.

–Non se sabe se é máis nacionalista ou máis de esquerdas (ten de escoller entre nacionalismo e marxismo-leninismo).

–O problema está en que ao BNG non lle gosta o país tal e como é hoxe.

–E chegamos, señoras e señores, á solución fundamental, realmente á solución do ponto final. Atención! Redobre de tambores e timbais!, máxima expectación!, novidade total!: a solución está en “librarse de la UPG” (José Luis Jiménez dixit).

E ben, despois de ficar embargada (e ben embargada) pola emoción, e de agradecer ao ceo e ás benévolas autoridades que nos dirixen e, desde logo, aos responsábeis da TVG que, á maneira do despotismo ilustrado, curen as nosas ignorancias e nos oferezan leccións catárticas como a que comentamos, dei en tranquilizar o espírito e procesar –como está de moda dicer agora– tanta información, tantos consellos, tantas instrucións e tanta pontificación. E aí surxiron algunhas dúbidas, pouca cousa, matices, nada de importancia, de certo debidas ao facto de ser militante nacionalista desde hai 33 anos e ter sido 14 deputada do Parlamento galego. Nada que non se poda curar e que non permita atender debidamente as leccións televisivas de tan sabios expertos. Como o máis se quer é o que máis se coñece, pola mesma é o que máis se desexa mellorar, así que o realismo analítico e a (auto)crítica nunca sobran, como si sobra a rancia exhibición dos máis resesos preconceitos que nos coubo ouvir. Mais disto falaremos nunha próxima entrega, contándomos coa benevolencia deste xornal e dos seus leitores.

Ah!, o terceiro asunto foi tamén moderno a máis non poder: as cuotas femininas na política, con dúas opinantes en sentido contrario, porque, xa se sabe que, este si, é un tema só feminino. Disto tamén falaremos no futuro. l

Un xulgado de Madrid nega a unha nai retornar a Vigo coas súas fillas porque "o ensino é en galego"

O portavoz do BNG en materia de Lingua, Bieito Lobeira, e o irmán e portavoz da familia afectada, Manuel López Rodríguez, denunciaron esta mañá en rolda de prensa que un xulgado de Madrid ameaza a unha nai galega con retirarlle a custodia das súas fillas por trasladarse de Alcorcón a Vigo, debido a que “o ensino é en galego e esta lingua non é útil”.

En concreto, o auto do xulgado de Alcorcón négalle á nai que se traslade a Vigo debido ao perigo de “desarraigo que se extiende a su ámbito escolar, pues las menores han estado escolarizadas desde hace muchos años en el Colegio Amanecer, de Alcorcón, para ahora verse escolarizadas en Centros Públicos, en Vigo, con inmersión en un sistema escolar en lengua gallega, una lengua distinta a la que han sido escolarizadas hasta ahora, que más allá del ámbito de aquella Comunidad Autónoma, no se aprecia tenga ninguna otra utilidad práctica”.

O irmán da nai e portavoz da familia, Manuel López Rodríguez denunciou “o calvario o que se nos está sometendo, cunha evidente inxustiza por querer vivir en Galiza”.

Manuel Rodríguez criticou os prexuízos do xuíz de Alcorcón e salientou que “as nenas están perfectamente integradas en Vigo e son felices”. Respecto á lingua galega, subliñou “que para nada tiveron ningún problema: desde pequenas escoitano na familia e enténdeno; a maior pódese acoller á exención de galego na selectividade e a pequena quitou en galego unha nota de 8,5, gústalle e mesmo empeza a falalo”.

Por iso, pediulle a todas as forzas políticas galegas é a Xunta de Galiza para que apoien a súa causa e, no caso da administración galega, “emita informes para que se teña en conta a opinión das rapazas, que viven felices e perfectamente integras en Vigo”.

Perigo de que se sente xurisprudencia para discriminar ás persoas que viven en Galiza, Cataluña ou o País Basco

Pola súa parte, o deputado do BNG asegurou que “do punto de vista democrático e humano non se pode admitir que un xuíz lle denegue a unha nai separada que veña a vivir a Galiza polo feito de que teñamos lingua propia”.

Ademais, advertiu de que “argumentos como o deste xulgado de Alcorcón poden sentar xurisprudencia no futuro e calquera pai ou nai separado de Galiza, Cataluña ou Euscadi que viva en Madrid ou noutra Comunidade castelánfalante e queira voltar á súa terra perderá a custodia dos seus fillos”.

Lobeira alertou de que “se están vulnerando os deiros inalienábeis das persoas que falan galego” e por iso anunciou que o BNG trasladará no mes de xaneiro a institucións internacionais “casos concretos de persoas que ven conculcados os seus dereitos lingüísticos, como traballadoras e traballadoras despedidos por falaren galego”.

Ante esta situación, e no caso concreto da nai de Vigo, o deputado nacionalista presentou unha proposición non de lei no Parlamento Galego pola que se insta á Xunta de Galiza a “adoptar as medidas precisas, ao amparo da legalidade vixente, e no ámbito das súas competencias, nomeadamente a través das Consellarías de Traballo e Benestar, e Educación e Ordenación Universitaria, para evitar un caso flagrante de discriminación por razón de lingua, de pertenza e residencia na Galiza, que está a padecer unha familia de Vigo”.

Os cambios prometidos por fin chegaron!!!

Outra presa de fillos, noras e xenros de cargos do PP gañan asento "na Deputación de Baltar"
"Nin sequera gardan as aparencias", láianse desde o PSOE. O BNG denuncia a "impunidade" coa que Baltar usa a institución ao seu servizo "persoal".

Quero aprender a lingua do máis débil

QUERO APRENDER a lingua do máis débil. A outra xa ma chantarán na carne con agullas, xa ma inocularán coma vacina obrigatoria, xa ma meterán na boca sen facer preguntas, xa ma enquistarán entre as febras dos músculos sen apenas darme conta. Irá nunha pílula imperiosa que fará niño nos estómagos, revestida de placebo. Química ilusoria, tragaráse con auga e fará sentir a todos ben.


Quero aprender a lingua do máis débil. As outras xa mas colocarán diante das pupilas, tan en primeiro plano que será imposible enfocar os lindes, ocuparano todo de tal xeito que non haberá sitio para máis, acabarei por confundir o que prefiro co único que os meus ollos podan ver.


Quero aprender a lingua do meu irmán máis débil. As outras xa me saltarán ao camiño cada vez que poña un pé fóra da casa: para ofrecerme un negocio ou para bater en min, para servirse de min ou para venderme traxes novos cos que me sinta importante; para que eu bata nos outros ou para ofrecerlles un negocio, para que poda servirme deles ou me compren un traxe co que se sintan importantes.


Quero aprender a lingua máis débil do meu territorio. A outra xa levará o abono máis potente, xa chuchará do mellor estrume e haberán arrincarlle as malas herbas cunha constancia non pedida, xa lle poñerán unha manta de plástico para que non pase frío e medre forte, máis forte aínda do que a súa semente. Movidos polo seu verdor, os traballos do campo trocarán de rutina en xesto espontáneo, de disciplina en instinto.
Quero aprender a lingua do meu irmán máis débil. As outras xa terán os pés máis grandes, avanzarán rápido e esmagarán algún insecto ao camiñar. As outras xa chegarán sempre máis cedo sen tanto esforzo, incorporaranlle un motor pola noite e dará xenio velas correr, ao día seguinte.


Quero aprender a lingua do máis débil. A outra xa ma pegarán no lombo cando non me decate, xa darei contra ela cando quera fuxir, xa baterei con ela ao dobrar cada esquina, xa medrará coma fungos nos recantos, instalarase nos meus balcóns sen case abrirllos, deglutiráa o meu corpo sen apenas decidilo, desembarcará con bandeiras das nosas cores favoritas e, sen apenas un conflicto, fará parte da paisaxe. Tan baril e tan presente, tan solícita e disposta que apenas repararemos nos que estaban de antes. Coma se libremente decidísemos, coma se de veras desexásemos o máis forte que hai, o único que hai.
Quero aprender a lingua do máis débil

Iolanda castaño

UNHA DE POLICIAS

Vergonza allea me da ver nas páxinas dos xornais a carga policial contra os gandeiros.Invademe a ira e apodérase de min de tal xeito que non sería capaz de contarvos tódalas cousas que pola miña cabeza pasan a velocidade ultrasónica.
Tiven a ocasión de atender a un destos traballadores(porque os gandeiros si son traballadores!),mercenarios da súa terra,gracias os cais pervivimos como país e sentín noxo daqueles que esquecen as súas orixes e son capaces incluso de esnaquizalos,de golpealos.Pobres pitufos desleigados fillos da mesma terra a que non respetan.Acaso non lles parecen xustas as reivindicacións que xurden con unanimidade dende o esqueleto que nos sustenta!!...que sigan así,que golpeen e escapen,porque iso mesmo fan os cobardes.Pero que non esquezan que son estos os que os manteñen cos seus impostos para que desfruten dun salario digno,do que esta claro non son merecedores, e do cal non se poden valer os nosos gandeiros.
Quería deixar patente O meu máis repulsivo rexeitamento destas actitudes,sobor de todo se as realizan fillos da terra que saben e son coñecedores das dificultades deste sector

NOVILLADA

QUE CURIOSO

O deputado do BNG no Parlamento de Galiza, Bieito Lobeira, vén de presentar unha proposición non de lei pola que insta á Cámara Galega a que manifeste "a súa máis enérxica condena e rexeitamento ás proclamas xenófobas e antigalegas realizadas pola fundación FAES".

Ademais, a iniciativa do BNG insta ao Goberno galego a que "a iniciativa propia, e tamén perante o Goberno español, utilice as medidas precisas a fin de que a fundación FAES cese de inmediato coas súas actitudes manifestamente hostís á diversidade nacional, lingüística e cultural existente no Estado Español e, específicamente, respecte o dereito do pobo galego á súa existencia política e ao exercicio pleno dos seus dereitos lingüísticos e culturais".

"Racismo e xenofobia"

Bieito Lobeira denuncia que a FAES, vinculada ao PP e presidida por José María Aznar, "utiliza a arma do racismo e da xenofobia para atacar, insultar e humillar aos galegos e galegas" nas súas publicacións e informes.

Pon como exemplo, o seu cuestionamento da existencia do idioma galego, ao que considera "una suma de variantes lingüísticas galaicas que, por comodidad, llamábamos gallego".

Ademais, a FAES ataca directamente o Estatuto de Autonomía de Galiza por considerar o galego a lingua propia de Galiza, ao defender que "el concepto de lengua propia (....) se trata, que duda cabe, de una idea predemocrática que legítima la prevalencia de una de las lenguas con respecto a la otra que, para más inri, es la única lengua oficial del Estado". Considera que as políticas de apoio ao noso idioma, regulada a través da Lei de Normalización Lingüística, aprobada en 1983 polo Parlamento Galego, "es la última de las extravagancias que atraviesa la historia de España".

Ademais, a FAES insinúa que durante os 40 anos da ditadura fascista de Franco a lingua galega non estivo prohibida asegurando que, no caso das publicacións, tivo "el mismo límite que tuvieron las producciones en castellano".

Por último, e entre outras mostras de afirmacións prexuizosas, a FAES critica as políticas de discriminación positiva a favor do galego, a lingua que está en situación de inferioridade, comparando co nulo efecto que estas políticas tamén tiveron, ao seu xuízo, sobre as mulleres e os negros.

"El caso de negros y mujeres en Estados Unidos a partir de 1970 con el de catalanohablantes y vascohablantes en España a partir de 1980, -a los gallegohablanes la hora les ha llegado más tarde- los efectos contraproducentes de la discriminación positiva son muy parecidos aquí y allí" (sic).

3,4 millóns de axudas públicasen 2008

Bieito Lobeira lembra que a fundación FAES "é a máis subvencionada polo Ministerio de Cultura do Goberno español". Así, no presente ano 2009 recibirá 2,68 millóns de euros para fomentar as súas actividades, cantidade á que compre acrecentar outros recursos procedentes dos Ministerios de Asuntos Exteriores e do Educación. En 2008 a FAES recibiu dos recursos públicos 3.348.470 euros.

Neste sentido, o deputado nacionalista considera "hipócrita e cínico que a FAES defenda a supresión das axudas ao idioma galego, canto esta fundación nun contexto de crise económica recibe unha cantidade moi importante de recursos públicos, que en troques de destinalos a combater a diversidade nacional, lingüística e cultural do Estado, se poderían destinar a fins máis altruístas

1 euro para o galego, 230 para o castelán

Por último, o parlamentario do BNG lembra que "por cada euro dedicado ao galego destínanse 230 ao español, incluíndo Instituto Cervantes, axudas á cinematografía en español, publicacións e edicións en español etc".

os amigos do pp

A Pescanova fóranlle concedidas até nove alternativas a Touriñán, ampliación de proxectos existentes e gorentosas subvencións. Agora, coa anuencia da Xunta, podería arramplar tamén co espazo muxían protexido.

Adega considera a teima con Touriñán "un insulto á cidadanía"




A inauguración na localidade portuguesa de Mira da megaplanta acuícola de Touriñán volveu traer á actualidade o paralizado proxecto que o mesmo grupo empresarial, Pescanova, trataba de levar adiante no seu momento na costa muxiá. A iniciativa foi cabalo de batalla no seu momento entre o PP, daquela na oposición, e a Xunta bipartita, cos populares criticando que se prohibise a construción desta planta malia estar proxectada en zona natural protexida.

O certo é que, mentres o PP insistía en que, de recuperar o poder, permitiría ese proxecto, a empresa negociaba con éxito coa administración, segundo lle confirmaban naquel tempo a Vieiros fontes do anterior goberno, a procura de localizacións alternativas a Touriñán. Deste xeito, e malia que PP e a propia empresa deixaban transcender a idea de que a macroplanta de Mira era a alternativa á prohibida en Touriñán, na realidade a piscifactoría portuguesa era un proxecto a maiores. De feito, técnicos da Xunta e de Pescanova consensuaban un conxunto de zonas fóra da rede natura onde construír finalmente a planta inicialmente pensada para Touriñán.

Unha presión que rendeu beneficios xa en 2006
Deste xeito, no verán de 2006, a área do Penedo do Corvo, en Ribadeo, e de Punta Morás, en Xove, aparecían como as máis axeitadas, segundo a análise de Goberno e empresa. Con todo, a Xunta púxolle na mesa á empresa até nove posibilidades diferentes.

Apenas uns meses máis tarde, no inicio de 2007 confirmábase que a redefinición do plan acuícola permitiríalle ademais á empresa nestas novas localizacións a duplicación do investimento e a produción prevista ao comezo. De paso, Pescanova recibía tamén a autorización para a ampliación dunha granxa acuícola xa en funcionamento.

"Ofrécenlles o que nin sequera a empresa pide", láiase a oposición
O feito de que empresa e PP teimen en amplificar, a través de medios de comunicación, a idea de que a planta lusa substitúe proxectos pensados para Galiza, é criticado con belixerancia pola oposición. Desde o PSdeG, a voceira parlamentaria en materia de Pesca, Marisol Soneira, recorda non só as alternativas concedidas a Pescanova pola administración, senón tamén as gorentosas axudas públicas postas á súa disposición. "Agora a Xunta quere darlles o que nin sequera a empresa pide", láiase a deputada socialista.

Marisol Soneira considera que a actitude do PP neste caso ten que ver co intento de erosión da imaxe do bipartito e á vez co intento de convencer á opinión pública da presunta necesidade de arramplar con espazos protexidos como chanzo previo a "outros excesos". De paso, a representante do PSOE aproveita para recordar os puntos escuros na adquisición dos terreos, "comprados a prezo de saldo no seu momento" por parte da empresa. "Seguen coa lenda de que é un proxecto que marchou para fóra, cando iso é falso, o Plan Acuícola pon a disposición do sector amplos espazos de tanta e máis dimensión, para as empresas que queiran aproveitalos", argumenta Soneira.

Desde o BNG, expoñen tamén a posición contraria ao "agresivo" proxecto de Touriñán e afirman que "o modelo do PP é subvencionar con fondos públicos grandes proxectos de acuicultura". Ao tempo, lembran que a volta a esta polémica coincide coa inauguración por parte da mesma empresa dunha planta de panga en Mozambique que, avalían os nacionalistas, "logo competirá co peixe da flota galega". "Ao mesmo tempo que o PP privilexia a través das subvencións públicas a Pescanova, este gran grupo empresarial anuncia a entrada en funcionamento en Mozambique dunha gran planta de produción de panga, xa que o que importaba do Vietnam non era suficiente, que directamente co peixe da nosa flota pesqueira", censura o deputado do Bloque e voceiro da formación en materia de Pesca, Bieito Lobeira.

MELLID

Para a Igrexa e o Instituto Cervantes, o Camiño pasa por ‘Mellid’

A importancia dun evento como o Xacobeo fai que numerosas entidades, tanto galegas como estatais, se impliquen na súa promoción. Con todo, en ocasións –por ignorancia, descuido ou con intencionalidade– esa publicidade fai que a imaxe que se da do Camiño e de Galicia non sexa a adecuada.

Así, con só botar unha ollada ás webs de diferentes entidades compróbase como fan uso de toponónimos deturpados á hora de explicar as vilas por onde trascorren as Rutas Xacobeas.

O caso máis chamativo é o Centro Virtual do Instituto Cervantes, a “institución pública creada por España en 1991 para la promoción y la enseñanza de la lengua española y para la difusión de la cultura española e hispanoamericana”. Mentres se encargan de divulgar o castelán, co galego fan ‘atentados’ lingüísticos.



dende ‘el cebrero’ a ‘mellid’

Segundo a súa web, o Camiño Xacobeo pasa por El Cebrero, Palas de Rey, Mellid, e ‘el Monte del Gozo’. Ademais, tamén lembran o antigo costume de seguir a peregrinaxe ata Finisterre. Por se non chegaba coa castelanización de nomes, a redacción dos textos deixa moitos que desexar, sobre todo, tratándose do Instituto Cervantes. Ademais, inclúe faltas de ortografía, como o da praz do ‘Obradorio’.

Pola súa banda, o Arcebispado de Santiago tamén ofrece outra serie de topónimos deturpados no apartado da súa páxina en Internet adicada aos peregrinos. Así, no portal indican que a Vía da Prata comeza “en Galicia por la provincia de Orense”, mentres que o Camiño Portugués “entra por Tuy”. Ademais, inclúe un mapa que indica que a roteiro pasa por Cebrero.

Así mesmo, a web Red.es, entidade pública empresarial adscrita ao Ministerio de Industria, tamén inclúe unha longa serie de topónimos castelanizados. Deste xeito, a Ruta pasa por lugares como San Gil, Granja de Barreiros, Ayán, Palas do Rey ou San Julián del Camino.

Fronte a a estas numerosas deturpacións dos nomes das aldeas, vilas e parroquias galegas, contrasta a web da S.A. de Xestión do Plan Xacobeo, organismo público dependente da Xunta de Galicia encargado de preparar o Xubileo. Nesta páxina os topónimos non son El Cebrero ni Mellid, senón O Cebreiro, Melide, Palas de Rei ou Fisterra.

Como nota curiosa, chama a atención que aínda que o novo Goberno do PP xa chambiou o logotipo –mudaron a frecha amarela polo deseño das catro vieiras acompañado da frase ‘Xacobeo 2010. Galicia’– aínda continúa na web o topónimo ‘Galiza’, que tanto rexeitaron os populares cando gobernaba o bipartito e era empregado polo altos cargos e deputados nacionalistas.

Por outra banda, outras páxinas de institucións da comunidade autónoma, como Turgalicia e outros departamentos da Xunta tamén respectan os topónimos, ao igual que o concello de Santiago e outros municipios por onde transcorre o Camiño, o que contrasta coas 'versións' de Red.es ou o Cervantes.

A ONDE QUEREN CHEGAR??

O pleno do Parlamento vén de aprobar, cos votos do Partido Popular, a supresión do artigo 35 da Lei da Función Püblica que, aprobado polo Goberno bipartito, establecía a obrigatoriedad de realizar, cando menos, unha proba en galego en cada exame de oposición para acceder a un posto de funcionario na Administración da Xunta.

Segundo a conselleira de Facenda, Marta Fernández Currás, esta reforma vén garantir "os dereitos lingüísticos" dos opositores. "Trátase -di- de fomentar a competencia lingüística, de garantir a elección, e aí debería estar o debate, e non no enfrontamento nin no vitimismo lingüístico".

Mentres, dende a oposición, o deputado nacionalista Bieito Lobeira ten claro que a nova norma -que só esixe a presentación dun certificado CELGA, o equivalente ao título de Bacharelato- é propia dun Partido Popular "acomplexado" que, di, se "avergoña de ser galego". "É o colmo do retrato do colonizado -asegura- asociar a calidade dos servizos públicos só ao idioma español".

Tamén con dureza criticou a decisión da Xunta o voceiro socialista, José Manuel Lage Tuñas. Apunta o deputado do PSdeG que o actual Executivo galego é o "primeiro" da historia autonómica que "toma decisións contra a lingua propia de Galicia", cunha decisión que, di, supón "o 18 de xullo da lingua galega".

Neste escenario, os votos conservadores deron luz verde a unha modificación legal contra a que, mentres, en torno a trescentas persoas, convocadas pola Mesa pola Normalización Lingüística e os sindicatos maioritarios -UGT, CC.OO e CIG-, esixían a permanencia da lingua galega nos exames.

enquisas para todo

DESLOCALIZACION FINANCIEIRA POR CARLOS AYMERICH

Xa sabemos da afección do PP de Feijóo a des-localizar o que se lle poña por diante. En nome da creación de valor xustifican levar fóra do país a produción (e os postos de traballo) no sector téxtil o mesmo que antes pecharon Astano para levar á bahía de Cádiz a construción naval. Non é por capricho. É por ideoloxía. O que interesa non son os postos de traballo senón o “valor para o accionista”, ben superior en nome do cal todo sacrificio é pouco. Pregúntenlle senón aos traballadores de “Fadesa”, “Caramelo” ou de “Pascual”.

Mais o caso é que a deslocalización vai alén da produción industrial. Tamén no sector financeiro Galiza enfronta ameazas de deslocalización. É dicir, de perda de centros e poderes de decisión en materia financeira en beneficio doutros. Tal sucedería se algunha das caixas de aforro galegas fose absorbida por unha entidade foránea, operación na que Galiza sairía perdendo: perdendo postos de traballo, perdendo recadación tributaria, perdendo capacidade de decisión sobre os nosos aforros e perdendo os investimentos sociais e industriais que, por mellorábeis que sexan, realizan as caixas galegas no país.

As intencións do Goberno e dos dous grandes partidos españois son claras e coincidentes coas da patronal bancaria. Todos queren eliminar o requisito da autorización autonómica para as fusións entre caixas de aforros con domicilio social en diferentes Comunidades Autónomas. E semellan ter encontrado un xeito de o facer sen modificar a lexislación básica estatal: supeditando a axuda económicas ás caixas de aforros a través do Fondo de Re-estruturación e Ordenamento Bancario (FROB) á fusión con outra entidade financeira.

E cando algúns, como Cajamadrid, van xa afiando os cairos e mentres outros, como os gobernos andaluz e catalán, advirten que non van permitir que as súas caixas marchen para fóra, a Xunta de Núñez Feijóo garda silencio. Interpelada polo BNG, a conselleira de Facenda, Marta Fernández Currás, evitou pronunciarse xa que, ao seu xuízo, trátase dunha cuestión “técnica”. Tan técnica como que sexa Madrid, outra vez máis, quen decida sobre o noso.

BARRA LIBRE POR CARLOS AYMERICH

A noite do 1 de Marzo, xa confirmada a vitoria do PP, Núñez Feijoo comprometeuse solemnemente a “traballar con todos desde mañán mesmo para lle facer frente á crise”, dando deste xeito continuidade á promesa electoral de acabar coa crise en corenta e cinco días.


No discurso de investidura anunciou a inmediata presentación de senllos planos, un estratéxico con medidas a longo e meio prazo e outro de choque (contra quen?) para lle facer frente á crise. E, porén, após un mes de goberno seguimos nas mesmas. Apenas 6 millóns de euros para financiar a adquisición de 7.000 vehículos e, iso sí, rebaixas fiscais para facilitar que o lobby inmobiliario poda vender, sen lles rebaixar o prezo, o parque de vivendas baleiras.


Polo demais Núñez Feijoo limítase a copiar os primeiros pasos de Aznar en 1996, no inicio do seu primeiro mandato. Descoberta de supostos buratos orzamentais cos que xustificar, por se a finxida austeridade non bastase, recortes nos servizos públicos e nas prestacións sociais e, onde o de Valladolid levantara a polémica do ensino da historia e das humanidades, combate contra a lingua galega co fin de mobilizar o seu electorado máis radical e, ao tempo, distraer a atención da inacción da Xunta frente a crise económica e social que padecemos.


Todo é moi previsíbel. Todo moi coherente co que o PP representa. Porque en realidade o que lle piden os seus patrocinadores –o efusivo presidente de Iberdrola, o Fontenla da grande patronal, o Jove de Fadesa e Caramelo ou o Pascual de Outeiro de Rei - non é que a Xunta goberne. Ben ao contrario: o que estes grandes especuladores demandan da Xunta é que lles deixe gobernar a eles. E, de facto, son eles os que mandan en Galiza xa desde a mesma noite das eleccións. Mal se confirmou a vitoria do PP e xa algunhas industrias deixaron de recoller o leite, botaron os prezos abaixo, multiplicaron os expedientes de regulación de emprego e deixaron en vía morta os convenios que se estaban a negociar.


A consigna é clara: barra libre, que chegan os nosos! Eis a verdadeira trascendencia económica da vitoria do PP. Velaquí o seu verdadeiro programa contra a crise

PARAFRASEANDO O IDIOMA

NESTOS TEMPOS DE CONVULSIÓN IDIOMÁTICA PROPÓÑOVOS ESCRIBIR FRASES PARA EMPREGAR COMO ANTICOMICIAIS.

A NOSA "lIngua rústica" vive porque AINDA TEMOS MOITO QUE DICIR DELA

SE AINDA SOMOS GALEGOS É POR OBRA E GRAZA DO IDIOMA

Ai neniña, en galego nunca s'escribiron os recibos das contribucions

ESTA ÚLTIMA AINDA LLA SOLTEI HOXE A UN INDIVIDUO QUE SUFRIA CRISES CON ESTO DO IDIOMA,PENSO QUE SEQUE A CONVULSIONAR

Carta duns pais ao conselleiro de Educación

Señor Conselleiro de Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia, D. Jesús Vázquez:

Un dos atributos que debe posuír un político é coñecer aquilo sobre o que ten que administrar. Esta consulta a nais é pais sobre a lingua (o de consulta parece o aproximado porque como enquisa carece dos mínimos científicos e metodolóxicos para considerala como tal) expón alarmantes síntomas de ignorancia sobre o sistema educativo, algo especialmente curioso vindo de onde ven. Non existen esas materias troncais das que se fala en Ensino Primario. Dáse por troncal o que non é en Secundaria (por exemplo aparece Tecnoloxía e non Plástica ou Música). Na pregunta encol de cál é a lingua coa que comeza a expresarse un neno na etapa infantil, falta como mínimo un "outras". ¿Sabemos que existe unha cousa chamada inmigración? ¿Que valor terá a resposta duns pais marroquis ou chineses? ¿Será castelán ou galego por defecto? A todo isto, gustaríame unir o anuncio de que se estuda a posibilidade de ofertar portugués na secundaria. ¿Sabe que iso xa existe no actual marco legal, e que, de feito, estase a ofertar como segunda lingua en moitos centros? Permítanos señor Conselleiro que imaxinemos unha consulta análoga onde se preguntase que tipo de intervención quirúrxica sería a elixida para curar un catarro. ¿Que tipo de coñecementos sobre Sanidade amosaría aquel que formulase semellante pregunta?

Outra das atribucións que tamén debe ter un político é a capacidade de coñecer os marcos legais por onde se move a súa laboura. Esta consulta pode ser a base dun quebrantamento de artigos do Estatuto de Autonomía, de principios da actual Constitución Española, e das indicacións da Carta Europea de Linguas que España ten subscrita. Paradoxal sería que fósemos á vangarda do extremismo en canto a reformas lexislativas.

Outro valor do político é saber informar. Esta consulta estase a facer nun ambiente de des-información, manexándose lugares comúns sen ningunha base científica, afirmacións sen consistencia, ou, cando non, simplemente mentiras. Unhas cantas a modo de exemplo. ¿De verdade cremos que hai algún mozo/a na Galicia que non sexa quen de expresarse e de entender o castelán? ¿Ten sentido falar de austeridade cando nos gastamos cartos en realizar esta consulta? ¿Pódese ameazar á xente por querer informar cando a Consellería leva tanto tempo falando de respecto á liberdade de expresión? ¿Como se xestionan os "dereitos lingüísticos" se meu fillo escolle unha opción de só un dos idiomas? ¿Vai ser o procedemento de "como somos maioría os sans, descartemos a eliminación de barreiras para minúsválidos, que ó fin e o cabo son unha parte mínima do total da poboación, gasto suntuario daquela "? ¿Pode alguén defender o bilingüismo negando a opción de ser competente nun dos idiomas?

Virtude esencial do político, desde tempos socráticos, é saber escoitar. Non podemos valorar esta consulta desde a audición asimétrica de vostede. Escoitou a pouco máis de dúas mil persoas o pasado 8 de febreiro, unha boa parte delas vidas de fóra de Galicia. Pero non quixo escoitar as máis de corenta mil galegas o pasado 17 de maio. Non é bon utilizar eventos puntuais deste tipo para tomar decisións, pero se a base para este o seu proceder é seguir o acontecido o pasado febreiro ¿que debería facer se escoitase o acontecido en maio? ¿Eliminar o castelán? Como gobernante ten que evitar maximalismos e extremismos. Non se está a escoitar non só a moita xente a título individual, se non a institucións de diversa índole e signo, ANPAS, colectivos de científicos, agrupamentos sociais, colexios profesionais, asociacións culturais, sindicatos, forzas sociais de diversas índole, asociacións de escolas privadas, universidades, persoeiros de recoñecido prestixio... ¿Cre vostede que Rafael Cuíña ou Avelino Pousa Antelo son "radicais batasunizados"? (Estimamos que saberá quen son). Non se pode facer as cousas para dividir unha sociedade.

Non imos participar nesta pseudo-enquisa. Non polas razóns antepostas, que para moitos poderían ser máis que abondo para non facelo, se non por unha moi simple:

Se vostede vincula calquera decisión a esta consulta creará un grave precedente posto que tería que atender á demanda de seren consultados de calquera colectivo ou grupo de presión sobre calquera cousa que se lles antollase. No eido educativo estaría na obriga de consultar unha morea de cuestións, porque todas poden ser moi transcendentes: qué contidos queremos (haberá quen demande creacionismo en clase de ciencias porque Darwin atenta contra os seus valores), qué disciplinas queremos que se impartan, qué horarios, sobre o financiamento de centros privados e públicos, sobre o ensino ou non da relixión nunha sociedade como a nosa... Ademais, todo isto está a supor unha falta de respecto absoluta cós profesionais do ensino, docentes, mestres, profesores, orientadores, equipos psico-pedagóxicos, etc. que traballan no día a día das aulas. Extrapole vostede a outros ámbitos e o resultado podería ser ridículo: ¿imaxina vostede a Sanidade preguntando se é útil gastar tantos cartos en enfermidades que afectan relativamente a pouco número de persoas? Esta consulta nos sona a algo semellante. Estamos confundindo democracia con populismo. Lembre que a demagoxia tende a minar a calidade de calquera sistema de liberdades.

Por tanto, e desde o maior do respectos que lle debo como cargo que é do goberno do meu país elixido democraticamente, permita que lle deamos uns consellos relacionados có que arriba lle expuxemos: informe, infórmese encol do sistema educativo que ten que administrar, escoite e estude lexislación. Para aprenderes a escoitar, recomendamos un exercicio simple: vaia a calquera dos parques das cidades da nosa Galicia. Tome nota dos meniños/as que se expresan en galego e dos que se expresan en castelán. Logo comprobe cal é a competencia en galego dos que usan o castelán, e viceversa. Seguro que será a mellor das enquisas para saber cal é o futuro que lle agarda a cada un dos idiomas se teimamos en seguir por camiños irreais. Cremos que é de bo político reflexionar, pensar e rectificar. Abandone os biosbardos das consultas.

Reciba un moi cordial saúdo dunha nai e un pai bilingües que aman ós seus fillos e o seu país, incluíndo nel ós que falan calquera lingua que teñan a capacidade de ter coñecido.

>>Javier María López Rodríguez

DICTATORIAL

MANIFESTO BÁSICO POLA DEFENSA DA RTVG.
Contra a censura e a marxinación da música galega.


" Artigo 16 da lei 9/1984 da RTVG: A programación debe de estar inspirada na promoción e difusión da cultura e lingua galega “.

Diante da eliminación da música galega do programa ABERTO POR REFORMAS , e en relación coa deformación e perversion dos seus contidos…

Consideramos que este programa viña sendo…
Un programa plural, aberto á cidadanía e participativo, como a sociedade na que queremos vivir e, precisamente por iso, um programa onde a música se vivía con vitalidade, intensidade e enerxía.
Un programa cun forte pulo dinamizador para a música que se está a facer hoxe na nosa lingua, no noso país, como un espello diario no que a xente preocupada pola música de calquer tendencia ollabamos unha realidade socio-cultural que está a transformar a historia da nosa música.
Un programa, enraizado na radio de todos e todas as galegas, cunha vocación pública fundamental, ofrecendo a música que se está a facer no nosso país como un ben público de interese xeral.
Un programa que axudaba a tecer os fios da rede socio-cultural da música galega, que nos relaciona ás persoas que facemos a música do século XXI coas persoas que queren gozar, emocionarse e vivir a música do presente.
Un programa que, durante os seus máis de 900 (¿?¿¿) días de emisión, día a día, fixo que –como recolle o Plan Xeral de Normalización da Língua Galega , aprovado por consenso polos tres partidos políticos maioritarios- o galego estivese vinculado e fose vivido por milleiros de persoas como referente de modernidade, como un motor de normalidade língüística cotiá.
Un programa que materializaba de forma sobresaliente a natureza e principios da propia CRTVG, no artigo primeiro da súa Lei de Creación: a promoción, difusión e impulso da lingua galega .
Un programa que, nun contorno social e mediático onde a cultura, a lingua e a música galega son minoritarias, minorizadas e desprezadas por múltiplos agentes sociais e institucionais, se baseaba na posta en valor da nosa cultura, a nosa lingua e a nosa música.
Un programa absolutamente xeneroso, respectuoso e honesto nas relacións humanas coa xente que está criar, a comunicar, a compartir, a impulsar, a gozar coa música deste país.
Un programa, ademais, aberto a culturas e músicas de todo o planeta, poñendo a música galega en relación -en pé de igualdade- coa doutras partes do mundo, con especial interese polas músicas irmás da Lusofonía.
...e por iso...
Entendemos que esta medida de eliminación da música en língua galega supón un paso máis na política de represión, empobrecemento e marxinación que os responsábeis políticos da Xunta de Galiza están a realizar contra a lingua e a cultura dos galegos e galegas.
Queremos denunciar, como xente preocupada pola nosa música e a nosa cultura, esta agresión dirixida –cunha intención política e simbólica evidente- contra un dos veículos de comunicación do movimento de Rexurdimento Musical que as novas xerazóns do mundo da música estamos a protagonizar, impulsado por unha sociedade que sabe valorar a sua criatividade.
Queremos posicionarnos e defender de forma decidida, belixerante e irrenunciábel a presenza da música galega na nosa Radio Pública.
Queremos dirixirnos á xente sensível coa nosa cultura e coa nosa música, para sumarse a esta denuncia, a esta reivindicación lexítima: A MÚSICA GALEGA DE VOLTA Á RÁDIO GALEGA!
Pedimos que se restableza un programa diario que de conta dos traballos musicais editados en galego e que conte cos seus protagonistas e que a nova programación non elimine contidos culturais propios en todas as súas variantes: música, cine, libros e arte en xeral.
Se apoias este manifesto, cubre o formulario e envianos os teus datos.

MALOS TEMPOS

> > Malos tempos se aveciñan para a lingua galega coa
> chegada ao poder dun partido popular empeñado en facer políticas que a
> fagan desaparecer. Se consideras que o galego é un patrimonio de todos
> e todas os galegos e galegas e principal rasgo da nosa identidade
> propia e independentemente de que sexas ou non sexas galego-falante crees
> que o galego debe conservarse para as xeracións vindeiras ao igual que
> os nosos pais e avós no lo fixeron chegar a nós, podes asinar o
> manifesto pola convivencia lingüistica e igualdade de dereitos para
> o galego na seguinte ligazón:
> http://www.amesanl.org/campanhas/convivenciaeigualdade.htm
>
> Fas máis falta que nunca e non che levará nada de tempo. Difúndeo. Non é cuestión de ideas políticas, para nada, e unha cuestión de sentirse orgullosos do que temos e tratar de que non desapareza, e sobre todo que non volva a ser empregado como instrumento de marxinación cara á sociedade e volver a outros tempos nos que que gracias a dios están superados.

La FAES tacha la normalización del gallego de "experimento"

La fundación presidida por el ex presidente José María Aznar cre que las políticas lingüisticas de Galicia "inmolan la educación, la política cultural y los derechos individuales"



Un documento de la Fundación para el Análisis y los Estudios Sociales (FAES), presidida por el ex presidente del Gobierno José María Aznar, tacha el proceso histórico de normalización del gallego de "experimento" ante el que "se inmolan la educación, la política cultural, los derechos individuales y el sentido común".

Según considera el documento, difundido en la serie 'Papeles Faes' y elaborado por el filólogo clásico y profesor de Lengua Española y Literatura Andrés Freire, la política de normalización lingüística de la Comunidad gallega "es la última de las extravagancias que atraviesa la historia de España".

En el documento, recogido por Europa Press, Freire explica que este proceso llevado a cabo "en los últimos 30 años" ha "puesto en entredicho" el "fenómeno de expansión" del castellano que --desde Alfonso X-- "se convirtió en la lengua de prestigio" a lo largo de la Península Ibérica.

"La ignorancia de algunos y el interés de otros han aunado esfuerzos para revertir este proceso de siglos con la excusa de que estamos ante una anormalidad resultante de un supuesto 'imperialismo castellano'", indica Freire. "Esta política, inusitadamente denominada 'normalización' es la última de las extravagancias que atraviesa la historia de España", sostiene.

Así, defiende que el proceso de evolución histórica del gallego representa la "construcción de una lengua reconocible" a partir de una "suma de variantes lingüísticas galaicas" cuya "supervivencia" se debió al "aislamiento" de Galicia y al "analfabetismo del campesinado gallego".

Neolengua

En este sentido, considera que las tres últimas décadas de la historia del gallego estuvieron marcadas por el "diferencialismo" que, en su opinión, llevó al Instituto da Lingua Galega a "inventarse todo un vocabulario" y a acudir al portugués o a "cualquier variante lingüística local que difiera del castellano".

Dicha evolución, desembocó en una 'neolengua' "usada para las ceremonias y los actos públicos, pero que se abandona una vez que las cámaras no enfocan" y que rechazó rasgos característicos de la lengua como el seseo o la gheada "por un vocabulario cambiante y artificioso, repleto de palabras jamás pronunciadas por un gallego".

"El cerrado acento de aldea fue visto como un rasgo lingüístico a desterrar", sentenció Freire en el informe, para recordar que los técnicos de la normalización se inclinaron por un "castellano de Galicia".

La "Gran Batalla Intergalaica"

Por otro lado, Freire achaca la culpabilidad de todo este proceso al nacionalismo "dividido en luchas fraticidas", en referencia a la corriente que defiende una norma "propiamente gallega" --isolacionistas-- y los que abogan por un acercamiento al portugués --reintegracionistas--.

Así, criticó que las diferentes corrientes provocaron "querellas insufribles" que "lejos de calmarse, continúan hoy escindiendo al nacionalismo gallego" en una "gran batalla intergalaica".

En pleno debate ante la próxima derogación del Decreto que regula un 50 por ciento de materias impartidas en gallego por parte del Gobierno electo del PPdeG y el abandono de las 'Galescolas', el informe niega la existencia de ataques al gallego "salvo en los foros nacionalistas". "Nuestros vecinos de allende los Pirineos disponen también de catalán y vasco, y nadie ha convertido sus escuelas en centros de expulsión de la lengua", afirmó Freire.

Asimismo, critica que el acercamiento del gallego a la norma del portugués que, según comentó el informe, defiende el ex vicepresidente de la Xunta, Anxo Quintana, supondrá que los estudiantes gallegos "que a penas estudian hoy en castellano" se encontrarán con que las formas lingüísticas que han estudiado "desaparecerán algún día".

"Empezaron solicitando el bilingüismo oficial, prosiguieron con la discriminación positiva, avanzaron hacia la desaparición del castellano como lengua oficial de facto en Galicia, y ahora suelan con que el uso de éste pase a ser excepcional, con la excusa del derecho a 'vivir en galego'" -en alusión al lema de A Mesa pola Normalización Lingüística-, sentencia

Manifesto

Malos tempos se aveciñan para a língua galega coa chegada ao poder dun partido popular empeñado en facer políticas que a fagan desaparecer. Se consideras que o galego é un patrimonio de todos e todas os galegos e galegas e principal rasgo da nosa identidade propia e independentemente de que sexas ou non sexas galego-falante crees que o galego debe conservarse para as xeracións vindeiras ao igual que os nosos pais e avós no lo fixeron chegar a nós, podes asinar o manifesto pola convivencia lingüistica e igualdade de dereitos para o galego na seguinte ligazón: http://www.amesanl.org/campanhas/convivenciaeigualdade.htm

Fas máis falta que nunca e non che levará nada de tempo. Difúndeo

BANCOS

O GALEGO É ÚTIL

MANIFESO A PROL DO GALEGO

Buscade o mnifesto en internet e lede os comentarios.Son sempre de interés

Isto que estás a ler é un manifesto espontáneo, vivo, interactivo, libre de ideoloxía e afiliación política, co que os abaixo asinantes pretendemos, desde a nosa humilde experiencia no estranxeiro, desmentir o mito de que “o galego non vale para nada” ou “só serve dentro de Galicia”.

Todos os idiomas valen e para moito.

A nós, o galego foinos útil e segue séndonos útil nas nosas vidas e aventuras polo mundo adiante:

O galego facilitounos a aprendizaxe doutros idiomas: fíxonos máis sinxela a comprensión oral e escrita doutras línguas, axudounos a identificar e pronunciar noutros idiomas sons que non existen en castelán e facilitounos a aprendizaxe de novas estruturas gramaticáis.
A capacidade de falar galego fixo posible que nos comunicáramos con cidadáns de Portugal e Brasil (entre outras nacións posibles, que xuntas suman unha poboación de arredor de 200 millóns de persoas).
No estranxeiro, o feito de falar galego e polo tanto comprender o portugués deunos unha vantaxe competitiva frente a outros traballadores, xa que a nivel internacional o coñecemento de idiomas sempre é un bonus, sexa a industria que sexa.
Por estas tres razóns prácticas, concluímos, sen ningún tipo de dúbida, que o galego tamén é útil fóra de Galicia. Que non che quenten a cabeza dicindo que non.

Londres, 1 de abril de 2009

Queres asinar o manifesto? Entón envíanos unha mensaxe indicando o teu nome e se podes engade tamén a túa testemuña.

o GALEGO TAMÉN É ÚTIL FORA DA GALIZA

Esa é a idea que un grupo de galegos asentados en Londres está a promover na internet a través dun manifesto interactivo.




Un grupo de galegos asentados en Londres está a promover a idea de que a nosa lingua tamén é útil fóra do país, segundo informan nun comunicado enviado aos medios. A través do manifesto O galego é útil, pendurado na internet os asinantes pretenden "desmentir", dende a súa experiencia no estranxeiro, o mito de que "o galego non vale para nada" ou "serve só dentro de Galiza".

Entre as vantaxes de falar o idioma propio do noso país, o manifesto salienta que o galego "axuda a aprender outras linguas, permite a comunicación en portugués e engade unha vantaxe competitiva no mundo laboral internacional". O manifesto, que se define como "libre de ideoloxía e afiliación política", pode ser "asinado" na internet.

Os impulsores desta iniciativa, Xesús Magariños e Inma Gil, agardan atraer sinaturas e comentarios de usuarios galegos de todo o mundo e contribuír así "construtivamente" ao debate sociopolítico en Galiza. Varios bloggers, usuarios de redes sociais e medios de comunicación recolleron a publicación do manifesto, que está a ter unha boa aceptación.

Debate necesario
Algúns comentaristas cuestionan que sexa axeitado falar da utilidade da lingua en termos tan prácticos, outros pregúntanse se acaso hai algunha lingua que non sexa útil. Mais os creadores do manifesto aseguran que o debate é necesario.

Se ben "é unha obviedade dicir que unha lingua é útil, porque todas o son", afirman, "lamentabelmente no debate lingüístico en Galiza óense con demasiada frecuencia comentarios que descualifican o estudo do idioma galego argumentando que é unha lingua que non serve para nada fóra da nosa terra". "Quizais non é mala idea gritar obviedades por internet", conclúen

TOURADAS

A plataforma Galicia Mellor sen Touradas denunciou a celebración de "festexos taurinos" na vila de Padrón este domingo, un evento que, segundo este colectivo, está participado polo goberno local, que colabora aportando "diñeiro público" -uns 12 mil euros-, a "unha actividade que rexeita a meirande parte da cidadanía galega".

Dende este colectivo tamén sinalan que o Concello de Padrón leva 16 anos incumprindo a Lei galega de Protección Animal, "que obriga a todo municipio a dispor dos servizos básicos de recollida e aloxamento de animais abandonados", mentres, por outra banda, dispoñibiliza financiamento e "dedicación por parte dos responsábeis municipais" a uns actos nos que se "maltratan seres vivos". Nesta liña, as organizacións integrantes da Plataforma GMST instan o consistorio a que faga públicos os orzamentos dedicados ás touradas, "para que todos as e os habitantes de Padrón coñezan cantos cartos tiveron que gastar en torturar animais, e non en fomentar o emprego ou na mellora dos servizos básicos municipais", subliñan.

Para protestar contra as touradas que se organizaron para este domingo en Padrón, a organización Galiza Nova convocou unha concentración diante da praza móbil, ás 17h30, apelando a que "a idiosincrasia da "festa taurina" non está articulada en nome da realidade social, e cultural de Galiza".

A columna de Alba Nogueira

Na procura das causas para o inesperado fracaso electoral do bipartito estase permitindo tomar corpo á falacia impulsada por certa prensa estatal, e trasladada por un reducido número de seguidores de Galicia Bilingüe, de que este foi un goberno cunha política lingüística intensa, combativa e que introduce cambios radicais con respecto ao status quo do “bilingüismo harmónico fraguista”, estando aí unha das razóns de alonxamento do corpo electoral.

Curiosamente o conflito lingüístico que pretende utilizar o PSOE como bálsamo das súas feridas electorais, atribuíndolle ao BNG unha ruptura do consenso lingüístico que tería afectado aos sensibles votantes do PSOE, está asentado sobre un conxunto de mentiras e equívocos.

O Decreto do uso do galego no ensino foi promovido con valentía e flexibilidade negociadora por unha conselleira do PSOE. Para a súa redacción inspirouse nun Decreto balear cunha década de vixencia impulsado polo goberno do Partido Popular de Jaume Matas. Incorporou literalmente nun anexo as porcentaxes de uso do galego no ensino do Plan de Normalización da lingua galega que fora aprobado por unanimidade polo Parlamento de Galicia baixo a éxida de Fraga.

Non hai ningún movemento de contestación de pais ou mestres á nova normativa de uso do galego. O Decreto foi recorrido xudicialmente por diversas asociacións contrarias ao uso do galego e algúns país e o Tribunal Superior de Xustiza ten ditado xa varias Sentenzas avalando a súa legalidade. O Consello Escolar de Galicia aprobouno por unanimidade. Usando terminoloxía xurídica: non hai caso.

Tamén é certo que a actitude pusilánime do conxunto do goberno deixou a política lingüística como branco de ataques. Deliberadamente, en moitos casos, non recibiron a resposta que merecían. O goberno avergoñouse da súa lingua e permitiu que medrara a bola de neve artificiosa do conflito lingüístico. Unha mostra evidente é a propia comisión de seguimento do acordo de goberno en materia de lingua que tivo unha vida tortuosa, escura e sen a relevancia orgánica precisa para a dignidade da lingua e para un asunto que, agora, parece entenderse que pode tombar gobernos. Mención aparte merece o cinismo de Méndez Romeu, paradoxicamente o titular do único Departamento de onde saíu normativa lingüística nesta lexislatura se exceptuamos o Decreto de uso do galego do ensino: introdución dun precepto na Lei de Subvencións que obriga a condicionar lingüísticamente a concesión de calquera axuda pública por parte das administracións locais e autonómica; obriga de realizar cando menos unha das probas de contidos no acceso ao emprego público en galego e fixación como un dos criterios da avaliación por obxectivos no emprego público o cumprimento do Plan de Normalización; establecemento de esixencia de coñecemento do galego para os funcionarios locais de habilitación estatal e; configuración como un dos principios de actuación dos cargos políticos o do uso do galego.

O PSOE parece asumir un discurso que, ademais de falso, non ha de darlle réditos políticos porque nunha estratexia de confrontación por este motivo o PP –ou UPD- sempre acabarán tirando partido de discursos radicalizados alonxados da realidade. Un discurso, ademais, que debería facer inviable futuros pactos co BNG, non só no ámbito autonómico se non tamén no plano local.

O BNG debe tamén repensar a súa mensaxe. No seu caso porque os resultados que pode ofrecer non son amplos nin no goberno da Xunta nin nos gobernos locais. Tamén porque a nosa lingua precisa unha mensaxe de dignificación moi distante da súa consideración como “unha enferma de Parkinson que debemos coidar porque é da familia” ou de mensaxes catastrofistas –aínda que reais- sobre a súa situación que lonxe de facela atractiva para novos falantes convida a confirmar a opción que hoxe fan moitos galegos polo “equipo gañador”. O galego ten que ser defendido sen complexos porque é a nosa lingua, un sinal de identidade, e, ao mesmo tempo, un instrumento de mellora social e individual nunha sociedade que demanda cidadáns plurilingües que, no caso dos galegos, poderían ser perfectamente competentes nas tres linguas transoceánicas máis faladas

REAL

E PINOCHO...FALOU

Feijóo reivindica os dereitos constitucionais en materia lingüística
O futuro presidente da Xunta alude á Constitución para sinalar que, na cuestión da lingua, está por riba da decisión de calquera órgano



Alberto Núñez Feijóo
O líder do PPdeG e futuro presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, reivindicou hoxe os dereitos constitucionais en materia lingüística e colocounos "por riba" da decisión de "calquera órgano".

Deste xeito pronunciouse o dirixente popular, tras reprobar que o pleno do Parlamento Europeo rexeitase onte o informe sobre multilingüismo que pedía garantir aos pais o dereito a elixir o idioma de escolarización dos seus fillos. En cambio, a Eurocámara aprobou un texto alternativo do PSOE, CIU, PNV, EA e ICV en defensa do modelo lingüístico catalán.

A preguntas dos xornalistas, o líder dos populares galegos considerou que a postura socialista foi "un erro", polo que concluíu que o PSOE "saberá a responsabilidade da súa decisión". "Equivocouse", resumiu Feijóo, logo de recordar que o informe orixinal elaborado polo portugués Vasco Graça Moura - Partido Popular Europeo - fora aprobado pola comisión de Cultura e Educación da Eurocámara xunto a varias enmendas propostas por Luís Herrero (PP).

Para Feijóo, o PSOE ten "unha mensaxe" nas comunidades monolingües e "outro distinto" nas autonomías con varias linguas cooficiais e, fronte a isto, reivindicou a postura do PP sobre a cuestión lingüística.

"Bilingüismo cordial"

Así, volveu defender a promoción e respecto á lingua propia e, paralelamente, avogou por respectar tamén a liberdade de cada individuo para "exercer calquera dos dous idiomas".

En base a este razoamento, censurou que os socialistas rexeitasen o ditame no Parlamento europeo, malia que defendía "algo tan fundamental" como o "bilingüismo cordial", e mostrouse convencido de que esta é "a postura máis sentida" polos votantes do PP e do PSOE en Galiza, así como por "moitos" do BNG.

COMEZAMOS BEN

Europa rexeita que os pais elixan a lingua de ensino
A Mesa celebra que “fracase o racismo idiomático que quere o PP”



O pleno do Parlamento Europeo rexeitou onte a resolución promovida polo PP que cuestiona o sistema catalán de inmersión lingüística na educación e aprobou un texto alternativo –promovido polos socialistas españois, Convergència i Unió, PNV, Iniciativa per Catalunya-Verds e Eusko Alkartasuna– que resalta que é “esencial” salvagardar o multilingüismo nos países ou rexións en que coexistan dúas ou máis linguas oficiais e descarta que os pais poidan elixir a lingua do ensino dos seus fillos, como piden organizacións como Galicia Bilingüe.
O texto corrixe o informe sobre multilingüismo que foi aprobado pola comisión de Cultura da Eurocámara o pasado 17 de febreiro cos votos do PP, e redactado polo conservador portugués Vasco Graça Moura. Este informe, que contén numerosas emendas introducidas polo eurodiputado popular Luís Ferreiro, pedía “salvagardar a posibilidade de que os pais e responsables da educación elixan a lingua oficial en que han de educarse os seus fillos nos países nos que coexistan unha ou máis linguas oficiais ou unha ou máis linguas rexionais”. Nada máis aprobarse na comisión de Cultura cos votos do PP, os eurodiputados españois do resto de grupos políticos criticaron que invadía competencias que no caso de España corresponden ás comunidades autónomas e promoveron un texto alternativo que finalmente foi o aprobado pola Eurocámara.
A Mesa pola Normalización Lingüística celebrou, nunha nota pública, esa decisión e sinalou que que a iniciativa formulada polo PP seguía principios de “racismo lingüístico, de que hai linguas con dereitos e linguas sen dereitos, linguas de primeira e linguas de segunda, afirmacións polas que deberían de pedir disculpas”.

TOMA DISCRIMINACIÓN

Entre 1992 e 2004 duplicouse o número de monolingües en castelánMentres, os galegofalantes pasaron do 61 ao 39 por cento.
A Mesa denuncia que o galego xa está nunha "situación de emerxencia".


A primeira recollida de datos para o Mapa Sociolingüístico de Galiza, elaborado pola Real Academia, fíxose no ano 1992, e a segunda no ano 2004, que é a que agora se publica. Nestes doce anos duplicouse o número de persoas que 'nunca falan en galego', que pasaron do 13 ao 25,8 por cento; aumentaron tamén as que empregan maioritariamente o castelán (do 26 ao 35%). Pola contra reduciuse á metade o número de monolingües en galego (do 30,5 ao 16 por cento) e tamén descendeu o grupo de cidadáns que utilizan maioritariamente o galego, pasando do 31 ao 23%. É dicir, se en 1992 o galego era a lingua máis habitual para o 61% dos galegos, en 2004 só o era para o 39%.

Segundo o presidente da Mesa pola Normalización Lingüística, Carlos Callón, estes datos indican que "o galego está nunha situación de emerxencia", aínda que "non é un punto de non retorno". Por iso, Callón reclamou este marte "medidas en favor do galego por parte de todos os poderes públicos, en primeiro lugar, do Goberno galego, mais tamén do Goberno do Estado e das administracións locais". Para Callón, que nesta situación "tan precaria" se poidan adoptar medidas contra o galego podería ser "letal". Así mesmo, aproveitou para chamar á poboación a mobilizarse en defensa do galego na manifestación convocada en Compostela para o 17 de maio.

Carlos Callón foi moi crítico, igualmente, coa Real Academia Galega, pois a institución dispón destes datos dende hai meses, e "non podemos máis que lamentar que non os presentase publicamente e que só comezase a distribuír este traballo polas librarías despois das eleccións autonómicas, xa que as conclusións que se extraen sobre o anterior mandato do PP son contundentes e desmontan, máis unha vez, a demagoxia e a falacia deste partido sobre o galego no ensino".

Datos aínda máis alarmantes nos máis novos e nas cidades
No Mapa tamén se recolle que o 10,7% dos menores galegos recoñecen que recibiron ensino "só en castelán", a pesar de que o anterior decreto do ensino recolle a previsión de que o galego ten que estar presente na educación primaria e secundaria. Estes datos constatan, máis unha vez, "como a presenza abrumadora do español na vida social fai que haxa persoas que poidan vivir alleas á lingua propia de Galiza, algo que non acontece á inversa, xa que non está garantido o dereito a poder vivir en galego", segundo Callón. Carlos Callón lembrou tamén os datos de lingua inicial en Galiza, segundo os cales o galego pasou de ser o primeiro idioma dun 60,3% dos galegos en 1992 a ocupar a posición minoritaria, do 20,6%, no ano 2004: unha caída de corenta puntos en doce anos.

A maior presenza monolingüe en galego é nos concellos de menos de 5.000 habitantes, dun 40,5%, mentres que a do castelán nas cidades é do 35,6%. Segundo o Mapa Sociolingüístico, hai unha notoria perda do denominado `bilingüismo de maioría galego' nos hábitats intermedios e unha considerábel suba do maioritario en español. As cidades con maior uso do castelán ('só e máis castelán') son Ferrol (85%), Vigo e A Coruña (81,9% en ambas). Cómpre, ademais, salientar a presenza do monolingüismo en castelán en Ferrol (57,5%) e Vigo (45,5%).

Agora que se jodan e voten PP

Caixanova avísalle ao PP de que non ve motivos para revisar o concurso eólico
O director xeral do Banco Gallego, integrado no grupo Caixanova, defendeu a claridade das "regras de xogo" do proceso e pediu que non se free.


Eólica Galenova é o proxecto empresarial a través do cal Caixanova obtivo no recente concurso eólico un total de 235 megavatios. En favor do rigor da proposta achegada e do propio conxunto do proceso, falou este martes o director xeral do Banco Gallego, Xosé Luís Losada, aproveitando a presentación das contas da entidade financeira da que posúe a maioría do capital o grupo Caixanova.

Losada dixo agardar que se lle dea canto antes o "visto bo definitivo" e que o próximo Goberno non paralice o proceso eólico aberto polo agora executivo en funcións. O directivo insistiu en que as empresas que se presentaron ao concurso sabían de xeito claro "as regras do xogo". "Tomáronse as medidas para que o desenvolvemento fose correcto, e entendo que é correcto", subliñou, salientando a proposta concreta de Galenova, da que asegurou que ía acompañada dunha "magnífica oferta industrial" e destacou a súa capacidade "técnica e financeira".

VERGOÑA

VERGOÑA É O QUE SINTO DE SER GALEGO.VERGOÑA POR VER A TANTOS DESLEIGADOS OS QUE O SEU PAIS LLES IMPORTA BEN POUCO,POR NON DICIR NADA.VERGOÑA POR AQUELES QUE MANIFESTAN UN ODIO CRECENTE SOBRE TODO AQUELO QUE NOS IDENTIFICA.VERGOÑA ALLEA POR PODER LER A DESINFORMACIÓN E POR SENTIR O ENORME PESO DA IGNORANCIA,IGNORANCIA QUE COMO BEN SABEDES SEMPRE MOVEU GRANDES MASAS DE XEITO INEXPLICABLE.
SERÁ QUE SOMOS PSICÓTICOS AQUELES OS QUE NOS IMPORTA A NOSA TERRA!,A NOSA XENTE,A NOSA CULTURA SEN ESQUENCER QUE NO MUNDO EXISTEN OUTRAS REALIDADES,ANQUE TODAS DISTINTAS A NOSA.
NON PODO CRER O QUE VEXO,O QUE ESCOITO.TODO PARECE UN MAL SOÑO...A AQUELES QUE CRITICAN AS GALESCOLAS POÑO O EXEMPLO DE FINLANDIA,OS QUE CRITICAN O VENTO PREGÚNTOLLES SE ESTE SERÁ MELLOR MANEXADO POR EMPRESAS ALLEAS A TERRA,OS QUE CRITICABAN O BANCO DE TERRAS PREGÚNTOLLES SE É MELLOR DEIXALAS ABANDONADAS OU ARDENDO,OS QUE CRITICAN LEIS COMO AS DE COSTAS RECOMENDOLLES QUE VAIAN RESERVANDO OS SEUS PISIÑOS NON EN PRIMEIRA LIÑA SENON NA PRAIA,OS QUE CRITICABAN OS CENTROS DE DÍA E RESIDENCIAS DESEXOLLES QUE TEÑAN QUE PAGALAS...
XA NON SUFRIREI MÁIS POR ESTE PAÍS.CADA UN TEN O QUE QUERE E A ISTO CHEGAMOS NÓS.DESEXO FERVENTEMENTE,E ISTO É FRUTO DA REFLEXIÓN, QUE DESAPAREZA O GALEGO E A NOSA CULTURA,QUE ARDAN OS MONTES E LEIRAS COMIDOS POLO DESUSO,QUE PRIVATICEN ATA A SANIDADE,QUE SE CONSTRUA ATA NAS PRAIAS,QUE ENCHAN OS RIOS DE ENCOROS E QUE OS MUIÑOS FAGAN VOAR BILLETES EN MADRID.

DAME VERGOÑA QUERER TANTO A ESTA TERRA CHEA DE PITUFOS DESLEIGADOS

POR TODO ISTO E POR MOITO MÁIS O DOMINGO VOTA BNG

Transparencia e verdade frente á campaña de difamación e mentiras do PP


A campaña de difamación e mentiras impulsada polo PP e a súa plataforma mediática contra o BNG non cesa e ten como obxectivo a desmobilización dos sectores sociais obxectivamente interesados en que se aprofunden as políticas transformadoras impulsadas polo nacionalismo desde a súa chegada ao Goberno en 2005.


É preciso estar armados de argumentos para, no contacto social, desvendar as mentiras do PP e da súa plataforma mediática.


É moi útil termos en conta todos e todas as seguintes informacións:


Encontro cos maiores en Oia.
A plataforma mediática do PP presenta este encontro como un mítin organizado polo BNG. Primeira falsedade. Foi un acto organizado pola Confederación Galega de Maiores. A seguir dise que os maiores foron levados a Oia enganados polo BNG. Segunda falsedade. Só un 5 por cento dos maiores que se desprazaron a Oia non coñecían que no seu programa de actividades estaba contemplada unha charla de Anxo Quintana. A responsabilidade dese descoñecemento só se lle pode imputar aos organizadores do acto, a Confederación Galega de Maiores, e nunca ao BNG como as plataformas mediáticas e o PP fan sistematicamente.

Anxo Quintana, aínda que o BNG non tiña nengunha responsabilidade na organización do evento, non tivo o menor reparo en apresentar as súas desculpas ás persoas, moi poucas, que se puidesen sentir incomodadas pola súa presenza.


Fotografía de Anxo Quintana con Jacinto Rey.
Esta fotografía foi apresentada fraudulentamente polas plataformas mediáticas do PP como tomada no verán pasado. Falsedade absoluta. A fotografía ten máis de catro anos e xa fora publicada en 2005 polo Correo Gallego sen que daquela producise o menor balbordo. É obvio que o líder do nacionalismo galego ten non o dereito, senón a obriga de se relacionar cos empresarios máis relevantes do País co obxectivo de os comprometer a criar riqueza en Galiza. Jacinto Rey foi cualificado polo candidato do PSdeG-PSOE á presidencia da Xunta como “amizade perigosa”. Ese criterio non o comparten o Goberno do Estado nen o concello nen a comunidade de Madrid que acaban de adxudicar á empresa de Jacinto Rey a operación urbanística de maior orzamento da historia.

Fraude do gabinete de prensa do PP
Para máis inri, as fotografías de Anxo Quintana con Jacinto Rey foron transmitidas a todos os medios de comunicación por un xornalista do gabinete de prensa do PP. Este xornalista elaborou un power point con esas fotografías, mais cometeu un erro: non eliminou o seu nome do documento (ficou gravado nas propiedades do power point). E non contento con iso criou fraudulentamente un correo en gmail usurpando o nome da nosa organización: enviou o power point desde un bng.madrid@gmail.com. Sobre este asunto, o gabinete xurídico do BNG está a estudar a adopción das iniciativas legais ás que houber lugar.


Accidente de Anxo Quintana
A suxa campaña do PP contra o BNG alcanzou o paroxismo o mércores, cando fontaneiros dese partido hackearon a páxina web de Europa Press para pendurar unha noticia falsa, a de que Anxo Quintana sufrira un accidente e, consecuentemente, se vira obrigado a suspender a súa axenda matinal, que incluía un encontro con mozos. Pretendíase así sabotar a participación dos xóvenes neste encontro. Europa Press nunca sufrira a sabotaxe da súa páxina web.

lembrades o de quitaránvos as vacas???

PP de Celanova: "Se goberna o BNG ou o PSOE pódenche quitar as terras e darllas a outros coa escusa de que non as traballas"
O PP de Celanova está a distribuír folletos entre a cidadanía alertando de que se se reeditaba o bipartito se podían perder a casa e as leiras.
Etiquetas:


A campaña difamatoria do Partido Popular cara o BNG parece non ter límites. Se nun principio cargaron contra o candidato Nacionalista, Anxo Quintana, con falsidades e difamacións, agora parece que é tempo de meter medo aos votantes.

Segundo publica o xornal A Peneira, o PP de Celanova está a difundir un pasquín pola vila, "con nocturnidade e premura para non ser identificados", no que se alertaba de que se se reeditaba o bipartito podían perder a casa e as leiras.

"Se goberna o BNG ou o PSOE pódenche quitar as terras e darllas a outros coa escusa de que non as traballas" rezaba o folleto no que tamén se aseguraba que se non se votaba ao Partido Popular "o goberno do BNG e o PSOE pódenche expropiar a túa casa para darlla a outra persoa, si te ausentas un tempo".



PENOSO.POBRES DEREITISTAS

versus

Thierry Henry falou dos nacionalismos no Estado español nunha entrevista ao afirmar que ''Catalunya non é España e hai que sentilo''. Henry asegura que logo de oito anos en Inglaterra custoulle asimilalo porque hai ''que vivilo para entendelo''.

“O que penso é isto: Catalunya non é España, é outra cousa e iso hai que sentilo'', apostilou. Ao dianteiro francés custoulle adaptarse porque ''o Barça é outra historia''. Cando chegou ''sorprendeuse de ver a tanta xente, é un shock''. ''Hai que vivilo para entendelo, en Inglaterra hai outra mentalidade''.



VERSUS

Sergio González: "O galego é coma o asturiano. Non son idiomas. Eu creo que son dialectos"
Nunha entrevista publicada o domingo no xornal dependente do clube coruñés, o xogador, nacido en Hospitalet, métese no mar sen roupa de augas.

A conversa, publicada en tres páxinas e en cen preguntas, deu para moito. Política, matrimonio homosexual, cafe ou té..., pero a declaración máis rechamante do centrocampista do Deportivo chegou na pregunta 40. 'Cantos idiomas fala?', "Ben, só o castelán". 'O catalán tampouco?', "Si, pero o catalán é un dialecto, non é un idioma, igual que o galego. É coma o asturiano. Eu creo que son dialectos, non os considero idiomas".

"O PP traciou os seus votantes que falan galego",

A Mesa pola Normalización Lingüística valorou a manifestación realizada hoxe en Santiago de Compostela como “un fracaso para a convivencia de todos os galegos e de todas as galegas” e lamentou que se trate “dunha mobilización non para que se garantan dereitos, senón para retirarllos a outros e que se desampare totalmente a quen queira falar e vivir na lingua propia de Galiza”. Este colectivo cualificouna como unha “marcha do odio, a intolerancia e o racismo lingüístico”.

Para a maior asociación cultural galega é especialmente preocupante o apoio do PP a esta marcha(alí estaban corina porro,que debe fumar moitos,alfonso rueda e ana pastor,el jefe no fue porque estan con las elecciones gallegas), “a única entidade de relevo que a secundou e a que de verdade mobilizou a xente co seu toque de corneta, pois o resto dos respaldos son de organizacións non galegas, que descoñecen a nosa realidade, ou que son socialmente marxinais”. Entre estas entidades, A Mesa chama a atención aos apoios explícitos da extrema dereita, como a Falange Auténtica (http://www.falange-autentica.org/article.php?sid=1119) e ao comunicado da AVT no que se equiparou a defensa do galego coa coacción e a exaltación a ETA.

Para A Mesa, a actitude do PP protagonizando esta “marcha do odio” e chamando a participar na mesma “consuma unha traizón aos seus milleiros de tradicionais votantes que falan en galego”.

Esta asociación lembra tamén “a hipocrisía de que o PP se manifeste contra normas que aprobaron eles durante os seus gobernos, como a Lei de normalización lingüística, o Plan Xeral de normalización da lingua galega ou a Carta europea das linguas rexionais ou minoritarias”.

A respecto dos obxectivos formulados na convocatoria, A Mesa considéraos “predemocráticos” e lembra que nin a Constitución española nin o Estatuto de Galiza amparan o “ disparatado dereito á ignorancia do galego” que algúns defenden e sinala que “pretender evitar que os nenos e as nenas tamén aprendan en galego suporía unha fractura social”.

Pola contra, desde A Mesa manifestan a súa “defensa da igualdade xurídica e social do castelán, a lingua oficial do Estado, co galego, a lingua natural de Galiza” e conclúen: “Quen honestamente diga defender o bilingüismo, debería apoiar o idioma que está discriminado e non saír en manifestacións para que se machaque aínda máis.”

LEDEO,É INTERESANTE

SENCILLO CÁLCULO ...IMPRESIONANTE RESULTADO.
>
> *Reflexión y sencillo cálculo enviados a CNN por un televidente :
>
> *El plan de rescate a los bancos con dinero de los contribuyentes, que aún
> se discute en el congreso de USA, costará la indimensionable cifra de
> 700.000 millones de dólares, más los 500.000 millones que ya se le ha
> entregado a la banca, más los miles de millones que entregarán los
> gobiernos de Europa a los bancos en crisis en ese continente.
>
> Pero para tratar de dimensionar sólo en algo las cifras involucradas, el
> televidente hace el siguiente cálculo:
>
> 'El planeta tiene 6.700 millones de habitantes; si se dividen 'sólo' los
> 700.000 millones de dólares entre los 6.700 millones de personas que
> habitan el planeta, equivale a entregarle 104 MILLONES DE DOLARES A CADA UNO'.
>
> 'Con eso no sólo se erradica de inmediato toda la pobreza del mundo, sino
> que automáticamente se convierte en MILLONARIOS a TODOS LOS HABITANTES de
> la Tierra'.
>
> Concluye diciendo : 'Parece que realmente hay un pequeño problema en la
> distribución de la riqueza'
>
> _____________________________________________________
>
>
> Haciendo un pequeño calculo lo vamos a poner mucho mas sencillo y mas
> cercano a los españoles.
>
>
> El estado español unta a los bancos con 30.000 millones de euros q salen de
> los bolsillos de los españoles.
>
>
> El Estado comprará 30.000 millones de deuda a la banca para evitar el
> colapso financiero.
>
>
> España en estos momentos su población es de 46.063.511 habitantes, según
> datos del padrón municipal de 2008.
>
>
> HACEMOS EL CALCULO.
>
>
> 30.000.000.000 euritos / 46.063.511 habitantes = 652,18 millones de euros
> PARA CADA ESPAÑOL
>
>
> 652,18 millones de euros = 108.261 millones de pesetas por cada habitante en
> ESPAÑA
>
>
> TENIENDO UNA MEDIA DE 4 PERSONA CADA FAMILIA= 2.500,72 MILLONES DE EUROS
> POR FAMILIA
>
>
> 415.119,52 MILLONES POR FAMILIA, MIRA CON ESO SI QUE PODRIAMOS PAGAR LA
> HIPOTECA.
>
>
>
>
>
> ESTA ES LA CRISIS

GRAZAS XULIO POLO CORREO,NON PODÍA DEIXAR DE POÑELO.

FURTIVOS

Os feitos foron denunciados inicialmente pero a denuncia foi “misteriosamente” retirada
ADEGA denuncia a unha cuadrilla de cazadores por batidas non autorizadas no refuxio de fauna do TECOR de Melide

ADEGA interpuxo hoxe denuncia ante o SEPRONA (Servicio de Protección da Natureza da Garda Civil) ante a suposta intención de arquivar unha denuncia por unha batida ilegal de xabarín levada a cabo en xaneiro por unha cuadrilla de cazadores


A cuadrilla foi sorprendida por veciños da zona cazando ilegalmente dentro da zona acotada como Refuxio de Fauna polo TECOR (Terreo Cinexeticamente Ordenado de Melide) por veciños da zona o que ocasionou diversas denuncias de cazadores e veciños contra estes furtivos, que abateron 2 femias de xabarín na única zona do TECOR onde non se pode cazar.

A existencia dos refuxios de fauna dentro de cada TECOR é servir de refuxio para a posterior repoboación do espazo. Os refuxios de fauna son unha figura vital para unha xestión cinexética sustentábel e ADEGA non vai tolerar que estes furtivos (pois ese é o cualificativo que merecen estes desalmados) queden sen sanción pola falta de interese dalgúns.

Deste xeito ADEGA interpuxo denuncia ante o SEPRONA para que investigue os feitos e averigue porqué non se puxo ningunha sanción aos furtivos, cando existe un informe elaborado pola Garda Civil de Boimorto onde se constatan os feitos con todo detalle e no que se pon de manifesto a flagrante infracción cometida.

É absolutamente necesario que os infractores da Lei de Caza 4/1997, que ante todo é unha lei e por tanto, de obrigado cumprimento para todos/as, sexan sancionados para que dunha vez por todas a caza deixe de seu unha actividade “paralegal”. ADEGA confía plenamente nos membros do SEPRONA que sempre trataron con interese e eficacia as infraccións as leis de carácter ambiental: por tanto, non hai razón para que agora se mire para outro lado.

CACICADAS